รีวิวหนัง ธี่หยด – เมื่อผีก็ดุ คนก็เดือด ก่อกำเนิดหนังผีสยองสุดมันส์

ตอนเห็นคาแรคเตอร์ “พี่ยักษ์” ในภาพยนตร์ธี่หยดนั้นมันเหมือนกับผมได้ย้อนกลับไปในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ช่วงเวลาที่รู้สึกเหมือนโดน “ผีอำ” ในแทบทุกวัน คือส่วนตัวไม่ใช่คนที่เชื่อเรื่องผีขนาดนั้น ค่อนไปทางไม่เชื่อด้วยซ้ำ แต่ก็ยังคงมีความกลัวอยู่ไม่น้อย เวลาไปงานต่างประเทศคนเดียวตอนนอนโรงแรมก็แทบไม่เคยปิดไฟ เพราะกลัวว่าถ้าเจอของดีต่างถิ่นจะรับมือไม่ถูก

แต่ในช่วงอายุประมาณ 20 ปลายๆ มันมีช่วงหนึ่งของชีวิตที่เหมือนโดนผีอำติดต่อกันหลายวัน ซึ่งก็เกิดในห้องนอนบ้านที่ยังคงอยู่ในปัจจุบันนี่แหละ ลักษณะอาการจะเหมือนกันทุกครั้งคือเรากำลังฝัน นอนอยู่บนเตียงแต่คล้ายมีคนมาจับหรือมากดขาเราไว้อยู่ตลอด วันแรกๆ ก็กลัว พอนานวันเข้าเราเริ่มพยายามตอบโต้ แบบพอมือจะมาจับปุ๊บเราจะพยายามจับมือมันก่อน จนวันสุดท้ายที่ผมฟิวส์ขาดทนไม่ไหว มาทุกวันจนนอนแทบไม่พอมาเป็นอาทิตย์ เลยหลุดปากด่าสวนและออกท่าทางโต้ตอบอย่างรุนแรงไป จะเชื่อหรือไม่ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ที่ผมอายุ 30 กลางๆ ก็คือผมไม่เคยเจออาการ “ผีอำ” อีกเลย

ที่เล่ามาอย่างยืดยาวก็แค่อยากจะบอกว่าผมเข้าใจฟีลลิ่งของพี่ยักษ์มากๆ ที่ขอเดือดใส่สิ่งเร้นลับเหนือธรรมชาติ แม้จะยังมีความกลัวอยู่แต่ตรูก็ไม่ไหวแล้วอะไรแบบนี้ และความดุดันไม่สนลูกใครของพี่ยักษ์นี่แหละที่ทำให้ ธี่หยด กลายเป็นชิ้นงานที่มีความโดดเด่นขึ้นมาในจำนวนหนังผีนับร้อยนับพันในประวัติศาสตร์ไทย ถึงแม้มันจะไม่ใช่งานที่ถึงกับสมบูรณ์แบบอะไร แต่รสชาติที่มันมอบให้ก็สดใหม่พอที่จะทำให้อย่างน้อยๆ สำหรับผมแล้ว ธี่หยด ได้เข้าทำเนียบหนังผีแห่งปีได้ไม่ยากเลย

ธี่หยด ดัดแปลงจากเรื่องเล่าสุดฮอตในเว็บไซต์พันทิป ก่อนถูกแปลงเป็นฉบับนิยาย และมาพีคอีกครั้งกับการเป็นเรื่องเล่าในคลื่นวิทยุ The Ghost Radio สุดท้ายจึงกลายมาเป็นฉบับภาพยนตร์ในที่สุด ส่วนตัวเองน่าจะเคยฟังสักครั้งตอนภรรยาเปิดระหว่างขับรถข้ามจังหวัด แต่ก็คือจำอะไรไม่ได้ จึงอาจนับว่าผมไม่เคยฟังเรื่องเล่านี้มาก่อนเลยก็ได้ ทำให้ในแง่หนึ่งผมไม่แน่ใจว่าตัวภาพยนตร์ปรับอะไรไปจากเรื่องที่เคยถูกเล่าบ้าง แต่อีกนัยก็สามารถรับรสความตื่นเต้นได้อย่างเต็มเปี่ยม และลุ้นไปกับภาพยนตร์ได้เต็มร้อยเพราะเราไม่รู้แน่ชัดว่าอะไรจะเกิดขึ้นในฉากถัดๆ ไป

จุดอ่อนของหนังเพียงไม่กี่อย่างสำหรับผมคือช่วงแรกที่เปิดมาได้ห้วนไปหน่อย คือแบ็คกราวด์ไม่เยอะ เปิดเรื่องปุ๊บสารตั้งต้นมาปั๊บ คนที่ไม่ได้ฟังเรื่องเล่ามาก่อนอาจจะยังต่อไม่ติดว่าพี่น้อง 3 คนที่มาเจอของดีนี้คือใครบ้าง ถึงแม้หนังจะเล่าเพิ่มเติมในกาลต่อๆ มา แต่ก็ไม่สามารถลบความติดขัดในช่วงแรกไปได้ และสำหรับบางคนอาจมีติดอีกเล็กน้อยที่ครอบครัวนี้หน้าตาไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านแถวนั้นกัน คือแคสต์นอกจากจะมีลูกครึ่งแล้วก็ต้องยอมรับว่าพี่น้อง 6 คนชาย 3 หญิง 3 นี้หน้าตาดีกันทั้งบ้าน แบบว่าหล่อระเบิดสวยระเบ้อกันทุกๆ คน ทว่าอาจเพราะธีมเรื่องแม้จะมีเค้าโครงมาจากเรื่องเล่า (ที่เขาว่ามาจากเรื่องจริง) มันมีความแฟนตาซีอยู่ไม่น้อยผมเลยไม่ค่อยติดอะไร รู้สึกเจริญหูเจริญตาดีด้วยซ้ำไป

พอผ่านช่วงแรกไป หรือพูดให้ถูกคือเมื่อตัวละคร “พี่ยักษ์” ได้ปรากฎตัวขึ้นมา ทุกๆ อย่างก็เหมือนเข้ารูปเข้ารอยพร้อมจุดระเบิด เพราะตัวละคร “ยักษ์” มาพร้อม Vibe ที่แตกต่างจากตัวละครอื่นๆ ในบ้าน คือขี้เล่นแต่จริงจัง มุทะลุแต่ก็ห่วงใยครอบครัวเป็นที่สุด และพร้อมท้าชนทุกสิ่งที่จะมาทำอะไรกับครอบครัวเขา แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอำนาจลี้ลับก็ตาม

นี่คือคาแรคเตอร์ที่หนังผีไทยไม่ค่อยมี กับตัวเอกที่แม้จะกลัว แม้จะไม่รู้ว่าเอาอะไรสู้ แต่พร้อมทำทุกอย่างเพื่อจะบวกกับผีที่มาทำร้ายน้องสาวของเขา บรรยากาศของหนังตั้งแต่กลางเรื่องจึงมีความล่าท้าผีผสมเข้ามาด้วย ในจังหวะเดียวกันยัยผีร้ายก็ Challenge Accept อยากได้ดุๆ เหรอ งั้นจัดให้ไอ้หนุ่ม กลายเป็นผีก็สรรหาวิธีมาหลอก แผลงอิทธิฤทธิ์กระจาย ขณะที่พี่ยักษ์ก็รีโหลดลูกซองแฝดไม่พัก ผู้ชมจะรู้สึกเหมือนนั่งโรลเลอร์โคสเตอร์ ผีก็ดุคนก็เดือด เดี๋ยวหลอน เดี๋ยวบู๊ เข้าฉากกลางคืนทีไรตัวตึงตลอด จะผ่อนคลายอีกทีก็ตอนกลางวัน ซึ่งต้องยอมรับว่าตรงนี้ทีมสร้างเก่งมากๆ กับการสร้างบรรยากาศและจังหวะในการเล่าเรื่องก็คมเป๊ะสุดๆ

อีกคนที่น่าชมนอกจากพี่ยักษ์แล้วก็คงเป็นแย้มนี่แหละครับทีนักแสดงต้องรับบทเป็นทั้งสาวเรียบร้อยและสาวยียวนตอนโดนผีเข้า โดยเฉพาะอย่างหลังที่เหมือนน้องนักแสดงได้ปล่อยของสุดทั้งท่าทาง ทั้งวาจา และสำคัญสุดคือการแสดงอารมณ์บนใบหน้าที่ไม่รู้ทำไมแต่ผมค่อนข้างชอบเป็นพิเศษ

แต่ที่มันยกระดับหนังให้ผู้ชมรู้สึกว่าไฮป์ขึ้นไปอีกระดับคือการที่มันเป็นหนังผีไทยเรื่องแรกที่ฉายในโรง IMAX แม้จะไม่ได้มีฟอร์แมตแบบเต็มจอ แต่ภาพก็คมชัดแบบผีโผล่ก็ได้เห็นเต็มๆ ตา ขณะที่งานมิกซ์เสียงคืออีกหนึ่งความสุดยอดของ ธี่หยด กับซาวด์ซิกเนเจอร์เสียงธี่หยดที่ถูกดีไซน์ออกมาให้มีความหลอนหู และด้วยลำโพง IMAX มันก็เหมือนเรานั่งอยู่ในบ้านหลังนั้นแล้วโดนเสียงนี้กระหน่ำประสาทจากทุกทิศทุกทาง แต่นอกจากความหลอนจนชวนสั่นแล้วเสียงปืนลูกซองของพี่ยักษ์ยังลั่นสนั่นอย่างกํบดูจอห์น วิค ซัลโวลูกปืนทีเบาะสั่นผั่บๆ เป็นประสบการณ์ดูหนังผีที่ได้ความแปลกใหม่มากๆ มีทั้งน่ากลัวและแอคชั่นสะใจไปพร้อมๆ กัน ซึ่งหากอยากจะได้ประสบการณ์ระดับนี้ก็ต้องเรียนเชิญที่ IMAX with Laser ครับ ของดีสุดๆ

โดยสรุปแล้วธี่หยดถือเป็นหนังผีไทยที่ผมรู้สึกชอบมากๆ ในช่วงหลายปีมานี้ อาจเพราะมันมีความสดใหม่ของ Vibe ที่เราอาจเห็นในหนังฝรั่งมาบ้าง แต่กับหนังไทยไม่ค่อยมี โดยเฉพาะคาแรคเตอร์คนสู้ผีของพี่ยักษ์ที่แม้ไม่มีวิชาอาคมอะไรแต่มีลูกปืนกับส้นเท้าที่พร้อมจะกระทืบสิ่งลี้ลับได้ทุกเมื่อ

หากจะถามว่าหลอนมั๊ยก็ต้องบอกว่าระดับหนึ่ง มีฉากตุ้งแช่พอสมควร เวลาผีโผล่ก็ไม่ค่อยเม้ม แต่รู้สึกว่าถ้าวัดแค่ความน่ากลัวยังคงมีเรื่องที่ทำได้หลอนกว่านี้อยู่ แต่หากถามว่ามันส์มั๊ยก็ต้องบอกเช่นกันว่าสะใจโคตร โดยเฉพาะองค์สามยันซีนสุดท้ายของเรื่องที่ตึงไม่พัก หนังจบปรบมือกันลั่นโรง และความรู้สึกแรกที่พุ่งเข้ามาในหัวก็คือ “สนุกจังวะ” นั่นแหละ ดังนั้นสำหรับผมแล้วธี่หยดคือหนังผีอีกเรื่องที่ยอดเยี่ยมของปีและควรค่าต่อการดูในโรงภาพยนตร์อย่าง IMAX มากๆ ครับ