ที่จริงแล้วแม้ตัวหนังจะมีเมนผมตลอดกาลอย่างเฌอปราง (จริงๆ นะ…) แสดงนำ แต่ผมก็ยอมรับว่าเผื่อใจกับหนังไว้ประมาณหนึ่งว่ามันอาจจะออกมาเละเทะก็ได้ เพราะต้องยอมรับว่าหน้าหนังมันไม่ได้ดูดึงดูดนัก แถมการชูนักแสดงหลักซึ่งส่วนใหญ่เป็นไอคอนของวัยรุ่นยุคใหม่ มันก็ดูจะทำให้หน้าหนังลดความขลังบางอย่างลงอย่างไม่อาจอธิบายได้
อย่างไรก็ตามก็ต้องบอกว่ากลุ่มวัยรุ่นเหล่านี้สามารถสอบผ่านฉลุยในบทบาทตัวเองได้อย่างน่าจับตา โดยเฉพาะ นนน ตัวเอกของเรื่องที่ผมรู้สึกเซอร์ไพรส์กับการแสดงออกทางสีหน้าของเจ้าตัวที่ทำได้อย่างยอดเยี่ยม นอกจากนี้ยังรู้สึกชื่นชมตัวโปรเจกต์นี้ที่พยายามพาหนังสยองขวัญไทยไปในทิศทางใหม่ๆ ที่ไม่ใช่สูตรสำเร็จ หาที่ทางของตัวเองได้อย่างน่าสนใจ ถึงแม้หลายๆ อย่างจะยังดูขาดๆ เกินๆ ไม่น้อย แต่ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าสิ่งที่ SLR พยายามจะพิสูจน์ตัวเองและไปให้ถึง มันควรค่าต่อการปรบมือในตอนท้าย ทั้งยังเป็นอะไรที่วงการหนังสยองบ้านเราต้องการในโมงยามนี้จริงๆ
***บทความนี้ไม่มีสปอยล์
SLR เล่าเรื่องของกลุ่มช่างภาพและคอนเทนต์ครีเอเตอร์ไฟแรง ที่อยากได้ทุนไปทำงานกันที่นิวยอร์ค แต่ติดที่ว่า “แดน” หนึ่งในสมาชิกและเป็นช่างภาพหลักนั้นยังเรียนไม่จบและไม่มีทุนตามเพื่อนไป เขาจึงต้องพยายามทำโปรเจกต์กับ “อาจารย์เอม” ให้ผ่าน เพื่อให้ได้ทุนที่ต้องการ โดยที่เขาไม่อาจรู้เลยว่าสิ่งที่อาจารย์เอมมอบหมายให้ทำกับการนำกล้องฟิล์มไปถ่ายคน 7 คนในระยะเวลา 14 วันจะทำให้ชีวิตเขาต้องพบเจอกับเรื่องที่ไม่คาดฝัน
จะว่ายังไงดี… ผมว่า SLR มีส่วนผสมของหนังสยองขวัญหลายๆ แบบ และมีความพยายามจะเป็นสากลอยู่ในตัว ตัวหนังเปิดอย่างหนังผีไทย ก่อนจะกลายเป็น Conjuring และจบด้วยการหักศอกเป็น Ghostbuster ซึ่งผมว่ามันเจ๋งมาก ถึงแม้จะรู้สึกไม่สุดในบางช่วง แต่ก็ชอบที่มันมาเวย์นี้มากกว่าจะเพลย์เซฟ เป็นความใหม่ที่ผมคงโหยหาอยู่กระมัง แบบว่าหนังสยองไทยที่มีสำเนียงฝรั่งจ๋าแบบนี้ไม่ได้มีมาให้เห็นบ่อยๆ
ตัวบทอาจดูล้นๆ เจ๋งบ้างบ้งบ้าง แต่งานภาพและการใช้สีสันสื่ออารมณ์นี่เข้าท่าเลย ในขณะที่งานซาวด์งานเสียงก็รู้สึกว่ามันดังไปสักหน่อย แต่ก็ช่วยเสริมรับกับเรื่องได้อย่างดี มันอาจฟังแปร่งๆ สำหรับบางคน แต่ส่วนตัวแล้วผมค่อนไปทางชอบแฮะ
กลุ่มนักแสดงที่ตอนแรกดูจะเป็นจุดอ่อนของเรื่องที่สุด กลับกลายเป็นหนึ่งในจุดแข็งที่สุดของเรื่อง เคมีอาจยังดูไม่เข้ากันในที และอาจต้องใช้เวลาจูนกันอีกนิด แต่บทบาทส่วนตัวของแต่ละคนทำออกมาได้ดีและเกินคาดมาก โดยเฉพาะ นนน ที่ระเบิดฟอร์มอย่างเด่นชัด กลายเป็นอีกหนึ่งนักแสดงน่าจับตาไปโดยปริยาย
ในขณะที่มายเมนเฌอปรางมีพัฒนาการจากตอน Homestay ได้อย่างน่าดูชม เสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะปังทั้งเรื่อง แต่ชอบเป็นพิเศษคงเป็นช่วงแรกของเรื่องที่แสดงความเป็นคาแรคเตอร์ของสาวขี้เล่นขี้หยอดได้น่ารักมากๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่แทบไม่เคยได้เห็นเลยเวลาเธออยู่ในวง รู้สึกตกหลุมรักขึ้นมาอีกรอบเลย
แม้ว่า SLR จะโปะหน้าว่าเป็นหนังสยองขวัญ และมีจัมป์สแกร์เป็นบางช่วง แต่ส่วนตัวรู้สึกได้ว่ามันไม่ได้เอาตายขนาดนั้น จริตของมันไปทางหนังสยองตะวันตกมากกว่า มีการพูดถึงความเชื่อ การบูชาซาตาน
หนังยังดึงอารมณ์ได้ไม่สุด และคล้ายว่าจะยังสับสนในความทีเล่นทีจริงของตัวเองอยู่สักหน่อย จะซีเรียสก็ไม่ถึง จะแฟนตาซีจัดจ้านก็ไม่ใช่ ถ้าหากหนังเลือกจะไปสุดในสักทางคงดีกว่านี้ แต่แม้จะเป็นแบบนั้นแก่นหลักและสิ่งที่ตัวหนังพยายามจะเป็นมันก็น่าสนใจอยู่ดี อยากให้ได้ลองมาลิ้มรสชาติใหม่นี้กันดูในโรงภาพยนตร์ครับ
