รีวิวหนัง อนงค์ – รอมคอมเรียบง่ายสุดฮาที่จะทำให้คุณยิ้มไม่หุบ

สารภาพตามตรงว่าอนงค์เป็นภาพยนตร์แอบไม่อยู่ในสายตาสักเท่าไหร่ในทีแรก แม้จะเป็นแฟนคลับ 48G และตัวหนังมีน้องออม CGM48 (ปัจจุบันแกรดฯ แล้ว) ร่วมแสดงด้วยในเรื่อง แต่ตอนที่เห็นตัวอย่างแรกก็แอบเป็นห่วงไม่ใช่น้อย เพราะภาพยนตร์ดูไม่ใช่หนังทุนสูงอะไร และดารานำก็ไม่ใช่ A-list ของวงการขนาดนั้น ผนวกกับการที่มันเป็นหนังผีตลกซึ่งก็มีอยู่ดาษดื่นค่อนข้างมากในตาดแถมส่วนใหญ่คุณภาพก็ลุ่มๆ ดอนๆ ก็ยิ่งส่งให้อนงค์นั้นดูน่าเป็นห่วงอยู่ไม่ใช่น้อย

แต่ก็เป็นอีกครั้งที่วลี “อย่าตัดสินหนังสือจากหน้าปก” ยังคงทำงานได้อย่างดี แม้อนงค์จะเป็นหนังง่ายๆ ไม่เล่นท่ายาก ไม่ได้มีทวิสต์เหนือชั้นให้ชวนระทึกอะไร แต่อนงค์คือหนังที่มีความเข้าใจในตัวเอง และรีดเร้นพลังนักแสดงได้อย่างหมดจรด มันเป็นหนังที่คาดเดาภาพรวมได้ แต่ก็ทำทุกอย่างได้ถูกจังหวะ เมื่อผนวกกับความธรรมชาติสุดน่ารักของพระ-นาง และมุกตลกซีนใหญ่ที่เล่นเอาขำเกือบขิดคาโรงแล้ว อนงค์คือหนังโรแมนติคคอมมิดี้อีกเรื่องที่อยากให้ได้ลองกันครับ

อนงค์เล่าเรื่องของ โจ สตรีมเมอร์หนุ่มผู้ชื่นชอบการเล่นเกมผีที่จับพลัดจับผลูได้บ้านเก่าของปู่ที่นครปฐมมาเป็นมรดก เจ้าตัวพยายามหาทางขายบ้านแต่เหมือนไม่เวิร์ค เพราะมีผีถึง 3 ตนอยู่ในบ้าน แม้จะนิมนต์พระมาสวดก็ไม่ไป แต่ไหนๆ ก็อยู่แล้วช่วยทำมาหากินสักนิดก็ยังดี เจ้าตัวจึงเกิดพุทธิปัญญาว่าควรทำเป็นบ้านผีสิงเพื่อหาเงินมาใช้หนี้ดีกว่า แต่หลอกไปหลอกมา โจ ก็ดันไปตกหลุมรักผีสาวที่ชื่อ อนงค์ เข้าให้แล้ว และเรื่องราวความรักที่เป็นไปไม่ได้ของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้น

อนงค์เป็นหนังที่มีสัดส่วนความเป็นโรแมนติคคอมมิดี้มากกว่าสยองขวัญอย่างชัดเจน เพียงไม่กี่ซีนเท่านั้นที่หนังจะพยายามพรีเซนต์ตัวเองว่าตูเป็นหนังที่มีผีอยู่ในเรื่องนะ นั่นเพราะซีนส่วนใหญ่ของเรื่องสาละวนอยู่กับการดื้อแพ่งของตัวเอกอย่างโจที่พยายามทุกวิถีทางที่จะรักกับผีอย่างอนงค์ให้ได้ จากความหลงก็กลายเป็นรักจริงที่หวังอยู่ด้วยกัน และกลายเป็นรักแท้ที่ยอมรับทุกสิ่งอย่างของความเป็นไปไม่ได้เพื่อแค่จะได้รัก ขณะที่ตัวอนงค์เองก็แสดงถึงความสนใจและใคร่รักที่แฝงซึ่งความเจ็บปวดน้อยใจอยู่ในที กับการที่สัมผัสกันไม่ได้ ไปไหนด้วยกันไม่ได้ แสดงความรักกันแบบปกติสามัญไม่ได้ ซึ่งมันค่อยๆ สะสมไปตลอดเรื่องก่อนจะถึงจุดระเบิดตอนท้าย

ตัวละครอื่นมีหน้าที่เสริมให้พาร์ทความรักของทั้งคู่พระ-นางนั้นมีความสมบูรณ์มากขึ้น แม้อาจไม่ได้สลักสำคัญต่อเส้นเรื่อง ทว่าก็หาใช่จะไร้ความสำคัญอะไร ในทางกลับกันพวกเขาคือส่วนประกอบชั้นดีในการสร้างซีนสุดฮาภายในเรื่อง ไม่ว่าจะเหล่าแคสต์รับเชิญที่มีดาราเบอร์ใหญ่ๆ แวะมาโผล่นิดๆ หน่อยๆ หรือกับแคสต์บางคนที่แม้เราอาจเคยเห็นหน้าค่าตามาหลายเรื่อง แต่ในอนงค์ก็มีบางมุมที่เจ๋งๆ ให้ได้เห็นกันเพิ่มเติม และลืมไม่ได้กับสุดยอดซีนของธามไทที่แทบทุกเพจยกให้เป็น MVP ของหนัง มาแบบเหนือเมฆ ขำจนเกือบขิด เล่นได้โคตรดี!

จี๋ – สุทธิรักษ์ เล่นได้เป็นธรรมชาติมากๆ ขณะที่โบ – เมลดา คือความน่ารักขั้นสุดของหนังเรื่องนี้ ดูแล้วเข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงอยากโดนผีหลอกตลอดไป ขณะที่พอต้องแต่งลุควินเทจในบางซีนก็สวยตะลึงสุดๆ ไปเลย เอาอยู่หมด เคมีพระ – นางถือว่าโอเคเลย

ถ้าจะมีส่วนไหนที่อยากติก็คงเป็นองค์สุดท้ายที่ดูรีบขมวดผมไปสักหน่อย ทั้งๆ ที่หนังยังดูมีเรื่องให้เล่าอีกพอสมควรโดยเฉพาะกับอดีตนางเอกที่ไม่ค่อยจะเคลียร์นัก รวมไปถึงการเลือกจะทิ้งบทแก๊งค์ของธามไทไปเลยในช่วงหลังทั้งๆ ที่แก๊งค์นี้เป็นตัวสร้างสีสันอย่างดี และน่าจะสามารถมีบทบาทในการช่วยพระเอกอย่างโจในช่วงท้ายๆ ได้แท้ๆ ถือว่าน่าเสียดายไปหน่อย

อย่างไรก็ตาม อนงค์ถือเป็นหนังที่น่ารักมากๆ ละมุนหัวใจ เล่นมุกแบบคลีนๆ ไปตามจังหวะ แต่ลงตัวเอามากๆ ถือเป็นโปรแกรมที่หากใครอยากดูผลงานเบาสมองแต่ทำให้อิ่มใจได้ก็อยากให้ลองเปิดใจมาดูกันครับ แล้วคุณจะยิ้มตอนออกมาจากโรงแน่นอน