ผมเคยไปกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งผมสังเกตเห็นว่าบริกรที่มารับออร์เดอร์มีช้อนอยู่ในกระเป๋าเสื้อพอผมมองไปทั่วๆ จึงเห็นว่าบริกรในร้านมีช้อนอยู่ในกระเป๋าเสื้อกันทุกคนด้วยความสงสัยผมจึงถามเขาดู"ขอถามหน่อยเถอะ ช้อนนี่มีไว้ทำไมเนี่ย เห็นมีกันทุกคนเลย""ช้อนนี่หรือครับ" เขาตอบ"เจ้าของร้านเขาจ้างบริษัทที่ปรึกษามาเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของพนักงานน่ะครับเขาเก็บข้อมูลอยู่หลายเดือนแล้วก็บอกว่าลูกค้าจะทำช้อนตกมากว่าอย่างอื่นถึง ๗๓.๘๔%ซึ่งตกประมาณ ๓ ครั้งต่อโต๊ะต่อชั่วโมงซึ่งถ้าพนักงานเราเตรียมการไว้ก่อนก็จะสามารถลดจำนวนครั้งที่จะต้องเดินกลับไปที่ครัวและก็สามารถลดพนักงานที่ใช้ลงได้ ๑ คนต่อกะ"พอเขาพูดเสร็จผมก็ได้ยินเสียงช้อนหล่นอยู่หลังผมบริกรที่คุยอยู่กับผมก็หยิบช้อนในกระเป๋าเสื้อส่งให้ใหม่แล้วบอกว่า"ผมจะหยิบอันใหม่เมื่อผมกลับไปที่ครัวแทนที่จะรีบเข้าไปหยิบในครัวเดี๋ยวนี้"ผมรู้สึกประทับใจมากและเมื่อผมมองดูรอบๆ อีกครั้งผมก็สังเกตเห็นด้ายเส้นเล็กๆ ห้อยออกมาจากช่องซิปกางเกงของบริกรทุกคนด้วยความสงสัยผมจึงถามบริกรคนเดิมอีกครั้ง"รบกวนอีกทีเถอะ ทำไมถึงต้องมีด้ายห้อยออกมาจากตรงนั้นด้วย""โอ้โฮเฮะ" เขาดูตื่นเต้นมาก"ผมไม่เคยเจอใครช่างสังเกตอย่างคุณเลยนะครับจริงๆ แล้วไอ้นี่ก็เป็นผลงานของบริษัทที่ปรึกษาเจ้าเดิมนั่นแหละเขาบอกว่ามันทำให้เราสามารถประหยัดเวลาที่ใช้ตอนเข้าห้องน้ำได้""ประหยัดได้ไง" ผมสงสัย"ก็..." เขาอธิบาย "เราผูกด้ายนี่เข้ากับปลายไอ้นั่นคุณคงเข้าใจนะครับ แล้วพอจะฉี่เราก็แค่ดึงด้ายนี่ออกมามือก็ไม่เลอะ มันก็ประหยัดเวลาที่ต้องล้างมือไปได้เขาว่ามันทำให้ประหยัดเวลาที่ต้องใช้ในห้องน้ำลงไปตั้ง ๗๖.๓๙% แน่ะ""อืม...ร้ายจริงๆ" ผมรู้สึกทึ่ง"ว่าแต่ว่าไอ้ด้ายนั่นช่วยตอนเอาออกมา แล้วตอนเก็บเข้าไปล่ะจะทำไง?""เอ่อ..." เขากระซิบ"ผมก็ไม่รู้ว่าคนอื่นเขาทำกันยังไง แต่ผมน่ะ...ใช้ช้อน"
