บทความนี้เราคงยังอยู่กันที่งาน UBIDAY 2018 ที่ Belle Salle Akiba ประเทศญี่ปุ่นครับ โดยอย่างที่เกริ่นไปในบทความที่แล้วว่านอกจากการโชว์และเปิดให้ทดลองเล่นเกมใหม่ๆ ของ Ubisoft ดังเช่นในทุกๆ ปีแล้ว ในปีนี้ตัวงานยังมีความพิเศษอีกอย่างก็คือการแข่งขัน Rainbow Six Siege Pro League III APAC Finals Tokyo 2018 ซึ่งจะเฟ้นหาทีมตัวแทนแข่งเกม Rainbow Six Siege ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิคเพื่อไปแข่งต่อในระดับโลกอีกทีครับ มี 8 ทีมลงแข่งแบ่งเป็นญี่ปุ่น 2 เกาหลีใต้ 2 ออสเตรเลีย 2 สิงคโปร์ 1 และ ไทย 1 ทีม
ตัวแทนของไทยเราคือ Xavier Esports แม้จะได้ยินชื่อบ่อยๆ แต่เรียนตามตรงว่าไม่เคยดูฝีไม้เลยมือ Xavier สาขา Rainbow Six Siege เลยว่าเล่นเป็นอย่างไร อีกทั้งคู่แข่งรอบ 8 ทีมของพวกเขาคือ Mantis FPS ทีมจากเกาหลีใต้ ผมจึงใจจดใจจ่อรอดูฝีไม้ลายมือของพวกเขาอย่างเต็มที่ครับ
อย่างไรก็ดีคู่เปิดสนามคือคือ 1 ในทีมเจ้าภาพ Nora-Rengo ซึ่งเรียกเสียงเชียร์ในฮอลล์ได้กระหึ่มจนน่าตกใจ หากใครเคยได้อ่านบทความผมเมื่อปีก่อน จะพบว่าผมตกใจที่คนญี่ปุ่นนิยมเล่นและชมการแข่งขัน Rainbow Six Siege เป็นอย่างมาก มาปีนี้ก็พอรู้แหละว่าฮิต แต่เห็นกี่ทีก็ยังรู้สึกทึ่งอยู่ดี แบบว่าเกมเมอร์ญี่ปุ่น x PC x เกม FPS ออกจะเป็นคอมบิเนชั่นที่ขัดกับความคิดเมื่อ 2 ปี ที่แล้ว พอสมควรเลยทีเดียว
เมื่อมองไลน์อัพและยืนดูการแนะนำตัว ผมว่า Nora-Rengo เป็นทีมที่มีคาแรคเตอร์น่าสนใจ ให้พูดง่ายๆ เลยคืออย่างกับหลุดมาจากการ์ตูนโชเน็น นักกีฬา 5 คนบุคคลิกค่อนข้างต่างกันโดยสิ้นเชิง กัปตันผู้จริงจัง, เด็กเนิร์ดใส่แว่น, ชายหนุ่มผู้อ่อนไหว, คนจืดๆ, สตาร์ขี้เล่นหน้าตาดี และโค้ชร่างใหญ่ผู้เปี่ยมแพสชั่น
แมตช์แรกของพวกเขาต้องเจอกับทีมจากเกาหลีใต้และเอาชนะไปได้แบบขาดลอยด้วยทีมเวิร์คที่ยอดเยี่ยม ทุกครั้งที่พวกเขายิงฝ่ายตรงข้ามร่วงทั่วทั้งฮอลล์จะส่งเสียงกระหึ่มราวกับเป็นผู้เล่นคนที่ 6 ในทีม ตัวโค้ชเองก็ออกรีแอคชั่นแบบเล่นใหญ่แต่มองตาก็เห็นข้างในเลยว่าไม่ได้เฟค
สิ่งที่เห็นจากการได้ดู Rainbow Six Siege อย่างจริงจังก็คือ นี่เป็นเกมที่ต้องมีทีมเวิร์คและผู้เล่นต้องมีความเข้าใจในบทบาทหน้าที่ของตัวละครที่เล่น รวมถึงต้องมีความเชื่อใจผู้เล่นคนอื่นในทีมสูงมากๆ พลาดนิดเดียวก็มีสิทธิ์เจ๊งชัยได้เลยทีเดียว ดังนั้นเมื่อได้ดูทีมเจ้าบ้านเล่น ก็พาลนึกไปต่อว่าแล้วทีมตัวแทนไทยของเราจะเป็นยังไงกันนะ
Xavier ขึ้นแข่งเป็นคู่ที่ 3 พบกับ Mantis FPS อีกหนึ่งทีมจากเกาหลีใต้ โดยในเกมแรกทาง Xavier สามารถเอาชนะไปได้ค่อนข้างขาด แต่ในเกมที่ 2 ขณะกำลังนำอยู่ก็ดูเหมือนพวกเขาจะเสียสมาธิจนโดยทำแต้มแซง แม้จะฮึดกลับมาตีเสมอจนต้อง Sudden Death แต่ท้ายที่สุดก็แพ้ไป แม้กระนั้นในเกมที่ 3 พวกเขาก็รวมพลังกันจนกลับมาเฉือนชนะได้อย่างสุดมันส์ ชนิดที่กองเชียร์หัวใจจะวายกันเลยทีเดียว
หลังแข่งจบผมมีโอกาสเข้าไปสัมภาษณ์ทีม Xavier เล็กน้อยหลังเวที พบว่าพวกเขาค่อนข้างตื่นเต้น เพราะเป็นการแข่งขันในต่างประเทศเวทีแรก อีกทั้งคู่แข่งแต่ละทีมก็ล้วนมีประสบการณ์มากกว่าทั้งนั้น ซึ่งความแตกต่างด้านชั่วโมงบินก็ถูกแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในเกมที่ 2 ซึ่งทาง Xavier แพ้ไป ทางพวกเขาก็ยอมรับว่าพอถูกทำคะแนนตีตื้นกระทั่งถูกแซงก็เป็นเพราะลนลานคุมสติไม่ได้กันเอง หลังจากนี้ก็จะพยายามใจเย็นขึ้น สุดท้ายคือพอถามว่าในรอบวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ทาง Xavier ก็บอกว่าจะพยายามเต็มที่ คืนนี้ก็จะกลับไปดูย้อนหลังการแข่งขันของอีกทีม เพราะในรอบลึกแบบนี้ทุกๆ ทีมล้วนแข็งแกร่งกันทั้งนั้น
ในวันเสาร์ผมอยู่ดูการแข่งขันคู่สุดท้ายไม่จบเนื่องจากตามตารางมันถึงเวลาที่ทาง Ubisoft จะพาไปเลี้ยงดินเนอร์แล้ว ก็ไปสิครับรออะไรล่ะ เนื้อย่างรออยู่! ซึ่งระหว่างกำลังซัดเนื้ออยู่ก็ได้ข่าวว่าคู่แข่งของ Xavier รอบถัดไปคือ Fnatic ทีมแกร่งจากออสเตรเลีย ในใจก็คิดว่าพรุ่งนี้งานช้างแน่นอน
และก็เป็นไปตามนั้นครับเมื่อ Fnatic สามารถเอาชนะ Xavier ไปได้ 2-0 แม้คะแนนจะดูเหมือนขาด แต่พอนั่งดูตัวเกมจริงๆ แล้วจะพบว่า ฝีมือทั้ง 2 ทีมต้องบอกว่าคู่ตี่กันมาก ต่างมีซีนอภินิหารกันทั้งคู่ แต่จังหวะของ Fnatic นั้นเป๊ะกว่า อีกทั้งพวกเขายังนิ่ง แก้ไขสถานการณ์ได้ดี สมควรแล้วที่ชนะไป ส่วนทาง Xavier ผมเชื่อว่าพวกเขาได้ประสบการณ์จากทัวร์นี้ไม่น้อย ขอเพียงมีชั่วโมงบินอีกสักหน่อยไปโลดแน่นอน ฝีมือมีกันอยู่แล้ว ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
กลับมาที่การแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศ Fnatic เข้าไปพบกับ Nora-Rengo ขวัญใจเจ้าภาพ ส่วนตัวคิดว่าอาคันตุกะจากออสเตรเลียน่าจะเป็นต่ออยู่สักหน่อย แต่กลับผิดคาดตรงที่ถูก Nora กดยับแพ้ไปแบบขาดลอย 2-0 ผมที่กลับเข้ามาดูในช่วงเกมที่ 2 ก็ถามสื่อสิงคโปร์กับฮ่องกงประมาณว่าทำไมเป็นงี้ ทั้งคู่ก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า Fnatic เล่นผิดฟอร์มเยอะ ไม่ดุดันขึงขังเหมือนตอนเล่นกับ Xavier เลย
แต่ก็ต้องยอมรับว่าชัยชนะของ Nora-Rengo นั้นทำให้ฮอลล์แข่งคึกคักกันมาก ไม่ว่าจะผู้เข้าแข่งขัน โค้ช ผู้จัด กระทั่งผู้ชม ล้วนแสดงออกถึงความสะใจและยินดีปรีดาอย่างไม่มีเม้ม จนผมรู้สึกราวกับหลุดเข้าไปในตอนใกล้จบของมังงะกีฬาสักเรื่องที่จบแบบแฮปปี้เอนด์ แบบว่าหยาดเหงื่อ ความพยายามและความกดดันต่างๆ นานา พวกเขาได้ฟันฝ่ามาด้วยกัน และพิสูจน์ให้คนภายนอกได้ประจักษ์แกสายตาเรียบร้อยว่าพวกเขาทีม Esports FPS จากญี่ปุ่นก็ไม่ใช่ย่อยๆ เช่นกัน
ความรู้สึกข้างต้นยิ่งชัดเจนขึ้นเมื่อถึงช่วงเวลาที่นักกีฬาได้ออกมาพูดถึงความรู้สึกตรงหน้าสเตจ ผมยืนข้างๆ ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรขณะมองไปที่เหล่านักกีฬากำลังกล่าวความรู้สึก สักพัก 1 ในนักกีฬาก็หันมายิ้มพลางโบกมือนิดๆ ให้ผู้หญิงคนดังว่า ก่อนที่นางจะร้องไห้หนักกว่าเดิมในเวลาต่อมา
แม้ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร คือเขาก็เข้ามาคุยกันนะแต่ผมฟังไม่ออก... แต่แค่มองด้วยสายตาผมยังสัมผัสได้เลยว่ามันยิ่งกว่าความดีใจที่แข่งเกมชนะ มันมีความภาคภูมิใจบางอย่างซึ่งแฝงอยู่ภายใต้ความปิติอีกที ซึ่งถ้าไม่นับจังหวะชูถ้วยของ Nora-Rengo ผมว่าซีนที่ข้างต้นนี่แหละ The Best of Tournament จริงๆ เหมือนได้เห็นอีกหนึ่งความมหัศจรรย์ของ Esports เลยครับ
