บทความจาก Online Station Magazine
ไม่ใช่เพจใครที่ไหน หรือไปรับจ้างของบริษัทไหนครับ เพจตัวเองนี่แหละ ระบบจ้างตัวเอง ทำงานให้ตัวเอง เพื่อปากท้องของตัวเอง จู่ๆ มาเขียนถึงเรื่องนี้ รู้สึกเลยว่าเวลามันเดินไปเร็วมาก กับเพจหน้าตาดี สีส้มๆ (เข้าธีมหนังสือครับ เน้นให้เข้าธีม) ที่หลายคนถามเหลือเกินว่าพี่จะส้มไปไหน ตกลงพี่ปรับให้เข้าธีม OS หรือสมาคมฟุตบอลทีมชาติฮอลแลนด์กันแน่ ส้มเกินพอดีจริงๆ
ให้นั่งนับเวลาจนถึงตอนนี้ ผมก็ใช้ชีวิตในฐานะแอดมินเพจมา 2 ปีกว่าแล้วครับ 2 ปีเท่ากับคอลัมน์นี้เลยอ่ะ ก็แหงล่ะ ที่เปิดเพจเพราะตั้งใจเอามาโปรโมทคอลัมน์นี่แหละ ปรากฏว่าผลตอบรับดี คนคิดถึงกันเยอะ ทั้งแฟนเพจเก่า และเจ้าหนี้ใหม่ ก็เลยหน้าด้านอัพโพสต์ต่อไปทุกวัน มีความสุขมากครับ เข้าใจความรู้สึกเลยว่า คนกินยอดไลค์เป็นอาหารมันอร่อยยังไง
เท้าความไปถึงวันแรกที่ตัดสินใจเปิดครับ บอกตรงๆ เลยว่าใจคอไม่ค่อยดี เนื่องจากกิตติศัพท์คนในโซเชียลเน็ตเวิร์กเขาว่าโหดมาก คิดอะไรใส่เลย ก่อนตัดริบบิ้นก็เลยลองคลิกไปดูตามเพจอื่นๆ ก่อน เรียกว่าขอดูเป็นแนวทางก่อนล่ะว่าจะต้องเจออะไรบ้าง
โอ้โห คอมเม้นท์โดยรวมนี่ซี๊ดไปถึงตูด ด่าเป็นด่า ชมเป็นชม จัดเต็มงานละเอียดทั้งนั้น ตอนนั้นตรัสรู้ก่อนเลยว่า การเป็นแอดมินเพจนั้น ร่างกายจะไม่แข็งแกร่งไม่ใช่ประเด็น แต่จิตใจนี่ต้องเยี่ยงเพชรอ่ะ เพราะโซเชียลมีแต่คนเถื่อน ไม่แน่จริงอยู่ไม่ได้
แต่ถึงกล้าๆ กลัวๆ ใจมันก็เอาวะ ลองสักตั้ง คิดจะสร้างแบรนด์ของตัวเอง มันก็คงต้องชนกับอุปสรรคกันหน่อย ถ้าดังแล้วจะได้ขายครีม ครีมของผมนี่สุดยอดนะ นอกจากหน้าขาวแล้วยังรักษาริดสีดวงได้ด้วย จะบ้าเหรอ ไปเลียนแบบเน็ตไอเด้าทำไม
จำได้ว่าช่วงเปิดเพจแรกๆ ไม่กวนตีนใครเลย เป็นคนดีมาก ช่วงแรกถือคติว่า ถ้าไม่มีมิตร ก็อย่ารีบสร้างศัตรู ทำตัวเรียบร้อยผิดกับคอลัมน์ที่นำเสนอมาก
อย่า… อย่าเพิ่งรีบเกรียน ถึงแม้เราจะมีประสบการณ์ในเคาน์เตอร์สไตรค์ 1 ต่อ 10 มาแล้วก็ตาม แต่ถ้าแอดมินโดนรุมนี่มากกว่า 10 แน่นอน เพจอื่นนี่เม้นท์ไหนแซะแอดมินแรงๆ นะ ได้ไลค์กระจายอ่ะ เห็นแล้วตะเตือนไต
แต่พออยู่ไปสักพัก การเป็นแอดมินเพจมันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดครับ ไอ้ที่คิดๆ ก่อนหน้านั้นอ่ะคิดมากไปเอง พอทำจริงถามว่าโดนมั้ย ก็นิโหน่ย แต่รู้ว่าเค้ารักหรอกถึงหยอกใส่ แอดมินเพจไหนตลกโดนงี้ทุกคน วางถุงกาวบ้างละ (อันนี้ยอดฮิต เปลี่ยนเป็นถุงอื่นบ้างก็ดีนะ) กินเป็ดโปรแล้วไปนอน เชิญไปเล่นตรงนู้นนะ ฯลฯ สารพัด อืม อยู่ไปสักพักมันก็จะชินไปเอง
พูดถึงเพจกับการสร้างแบรนด์ ยุคนี้นี่บอกเลยว่ามาแรงมาก ขอพูดเฉพาะหมวดแฟนเพจละกัน ผมนี่ก็วันๆ ไม่ทำสากกะเบืออะไรมากหรอกครับ อัพมุก เช็คเรทติ้งไปเรื่อย สร้างความสุขให้กับประชาชน ให้แผ่นดินที่งดงามนั้นคืนกลับมา
หลังไมค์นี่มีแต่ผู้ชายแชทมาคุย แต่ไฮไลท์ของเรามันก็ต้องรอคุยกับหญิงอยู่แล้ว พอหญิงมาคุยคนแรกกำลังจะดีใจ อ๊ะ อีห่าราก ฝากเซิร์ฟเถื่อนกูซะงั้น มาอีกคนละ อุ๊ย คนนี้น่ารัก อ้าว ฝากเซิร์ฟเถื่อนกูอีกละ มาอีก 2-3 คนนี่ฝากเซิร์ฟเถื่อนกันหมดเลย
เดี๋ยวนะ ตกลงเราเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่ตามหากันจนเจอใช่มั้ยเนี่ย เอาซะผมนี่อยากจัดสายสะพายคล้องบ่าเลย
“ขวัญใจเซิร์ฟเถื่อน”
แต่ผมไม่สนับสนุนนะครับ ลงให้ไม่เกิน 5 วัน ผมลบทิ้งหมด มีน้ำใจให้ได้แต่แค่พองาม
การเป็นแอดมินเพจนี่ มันคือเรามีอำนาจอยู่ในมือครับ เป็นอำนาจที่จะพาเพจของเราพุ่งทะยานเสียดฟ้าชั้นบรรยากาศ หรือจมดิ่งลงใต้โคลนก็ได้ เราคือผู้กำหนดทิศทาง หรือพูดรวมๆ ง่ายๆ เราเป็นยังไง เพจเราก็เป็นแบบนั้นแหละ
แถวนี้มีใครเปิดเพจ ทำเพจบ้างครับ ผมเชื่อนะว่ามากกว่า 80% คนทำเพจจะทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ จริงไหม
ใครชอบวาด ก็ทำเพจวาดรูป
ใครชอบค้าขาย ก็เปิดเพจขายของออนไลน์
ใครชอบฟุตบอล ทำเพจฟุตบอล มีแต่เรื่องบอลๆ
ใครอยากโชว์นม ทำเพจโชว์นม รวบรวมทาสนมกันไป
ใครชอบคำคม…… เปิดเพจแล้วไปก๊อปเค้ามาเลย ไม่ใช่ละ ต้องคิดเองสิโว้ยยยย โอย นี่แนะนำอะไรเนี่ย
การทำเพจจะเข้าถึงตัวตนเรามากกว่าเฟสปกติครับ สักเกตมั้ย ยอดไลค์โพสต์ในเพจจะสูงกว่าเฟซส่วนตัว เพราะคนแอดเพจง่ายกว่าแอดเพื่อน เรียกว่าชอบสักโพสต์ก็ไลค์แบบไม่คิดอะไรมาก ไม่ได้เหมือนแอดเพื่อนกัน บางคนส่องจนตาฉ่ำ ยังลังเลไม่ส่งคำขอไปสักที เพราะงั้นการหาแฟนเพจ มันง่ายมากครับ
ส่วนยอดไลค์โพสต์ในเพจของผมจะอยู่ที่ประมาณ 200-300 ก็เรียกว่าเห็นแล้วชื่นใจ แต่ในเฟซตัวเองแม่งไม่เคยถึงสิบ จืดจางยิ่งกว่าหมาหน้าเซเว่น แต่ผมนี่ช่างมันเลยครับเฟซส่วนตัว เพราะผมยอมรับว่าผมจริงจังกับเพจมากกว่า และผมก็อยากให้คนที่มีเพจคิดเหมือนผมด้วยนะ เพราะอะไรรู้มั้ย
เพราะเพจมีมูลค่ามากกว่าครับ
เพจคือแบรนด์ของตัวคุณเองครับ ทำขำๆ ไม่ได้ มันมีราคาแฝงที่ต้องบอกว่าสูงมากกกก ใครใช้เป็นแล้วรุ่ง ถึงขั้นชีวิตเปลี่ยนได้เลย เปลี่ยนจากก้นเหวถึงยอดเขาเลยทีเดียว
ตัวตนในโลกออนไลน์มีมูลค่ามากกว่าที่ใครคิดเยอะครับ เป็นช่องทางแสดงตัวตนที่ง่ายที่สุดในโลกนี้แล้วนะผมว่า ผมนี่ก็ยุให้เพื่อนทำเพจไม่รู้กี่คนละ บางคนยังไม่รู้ว่าเปิดเพจแล้วจะทำเหี้ยอะไร ผมก็บอกให้เปิดไปก่อนเลยแล้วค่อยว่ากัน ถ้ามัวแต่คิดมาก วางแผนเยอะก็ไม่ต้องทำอะไรพอดี อย่างมากก็แค่เพจแป้ก แต่ถ้าเกิดรุ่งขึ้นมา มันโคตรคุ้ม
นี่คือพื้นที่ๆ เราจะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักครับ และมันอยู่ใกล้ตัวเรามากๆ
คนเราถ้าอยากมีความสุข เราต้องรู้ครับว่าเราชอบทำอะไร อะไรที่อยากทำ อะไรที่ทำแล้วรู้สึกดี
เมื่อรู้แล้วอย่าอยู่เฉยครับ ให้รวบรวมมันไว้อยู่ในที่ๆ เราจะบอกโลกให้รู้ได้ นั่นคือเพจของคุณ
ตั้งแต่มีเพจผมรู้สึกว่า เหมือนตัวเองทำงาน 24 ชม. แต่ไม่เหนื่อยนะ เป็นการทำงานที่มีความสุข หลายคนมีความเชื่อผิดๆ ว่า การเปิดเพจต้องเชิงการค้าเท่านั้น ผมบอกเลยถ้าคิดจะทำเพจโดยมีเรื่องเงินเป็นที่ตั้ง คุณจะไม่มี่ทั้งความสุขและเงิน หรือเปิดเพราะอยากดัง ผมบอกเลยคุณก็จะไม่ดังครับ แถมชีวิตคุณจะอยู่ยากกว่าเดิมอีก
แต่ถ้าคุณเอาเรื่องของการให้ การทำในสิ่งที่ตัวเองรักและชอบมาเป็นที่ตั้ง นั่นแหละครับ คุณมาถูกทางแล้ว เดินสายนี้ต่อไปได้เลย สิ่งดีๆ จะทยอยเข้ามาหาคุณแน่นอน รวมถึงรายได้ด้วย
ลองมาทำเพจกันดูครับ เพจนี่แหละคือเกมชีวิตจริง ที่เปลี่ยนชีวิตเราได้จริงๆ ว่าแต่ถ้าใครหลังไมค์มาอีก เลิกฝากเซิร์ฟเถื่อนได้แล้วนะ...... ฝากจนจะอ้วกออกมาเป็นหน้าจีเอ็มอยู่แล้วโว้ย