บทความจาก Online Station Magazine
ผมกล้าพูดเลยครับว่า ไม่มีเซเว่น อีเลฟเว่น วันนั้น ไม่มีผมในวันนี้
ผมว่าไม่ใช่ผมคนเดียวแน่นอน เกรียนไทยอีกหลายคนเลยครับ ที่ชีวิตนี้เป็นหนี้บุญคุณเซเว่นแบบให้ชดใช้ยังไงก็ไม่หมด เซเว่นเหมือนเป็นที่พึ่งสุดท้ายในยามที่ไม่มีใคร ทุกสิ่งอย่างหาซื้อได้หมดที่นี่ ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ นี่ไม่ได้พูดติดตลกนะเฮ่ย ไม่แน่ใต้ดินของเซเว่น อาจมีเรือรบกับสากกะเบืออยู่จริงๆ ก็ได้ แต่พวกเรานี่ก็จะหนักไปที่ซื้อบัตรเติมเงิน กับมาม่า
ผมนี่ก็ขาประจำ เล่นเกมเข้ากะดึกทีไร ถ้าไม่ได้เซเว่นเป็นผู้สนับสนุนหลัก บอกเลยว่าคงไม่ได้สุขภาพดีมาจนถึงทุกวันนี้ จุดขายและจุดยืนของเซเว่นนั้นชัดเจนมากครับ “หิวเมื่อไหร่ ก็แวะมา” เรื่องข้อมูลตัวเลขผมไม่แม่นครับ ไม่แน่ใจ จำไม่ได้ว่าเซเว่นนี่เปิดอยู่คู่คนไทยมานานกี่ปี แต่ความทรงจำแรกผมกับเซเว่น ผมเข้าเซเว่นเพราะสิ่งๆ นี้ครับ ยุคบุกเบิกเซเว่น ใครไม่เข้าไปเพื่อสิ่งนี้จะเชยมาก
มันคือ “สเลอปี้” น้ำปั่นมหัศจรรย์
จำได้แค่อย่างเดียวครับ นอกนั้นจำอะไรไม่ได้เลย ปั่นจักรยานมาหน้าร้าน ทิ้งจักรยานดังโครม แล้ววิ่งตรงเข้าไปที่ตู้กดทันที เหมือนหน่วยความจำผมบันทึกไว้แค่นี้
สเลอปี้เป็นน้ำอัดลมปั่นเกล็ดระบบฝาหน้าครับ ดูหน้าตู้เหมือนเครื่องซักผ้ามากๆ ซึ่งเอาจริงรสชาติก็ไม่ได้ต่างกับน้ำปั่นตามสวนสนุก หรือในห้างเท่าไหร่ แต่ที่มันตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจสำหรับผมเพราะเราเป็นคนกดเองนี่แหละครับ ในซอยหมู่บ้านผมนี่ฮิตมากเลยนะ การกดสเลอปี้เนี่ย เหมือนเป็นการทำเควสต์อะไรสักอย่างที่ต้องแข่งกับเพื่อน และแข่งกับตัวเอง
สาบานได้เลยครับ ใครที่แม่งกดเองอ่ะนะ ไม่มีดอกเดียวแล้วหยุด เดินไปจ่ายตังค์หรอก มันต้องแบบ... ขออีกหน่อย เฮ้ย... อีกหน่อยน่า... สูงได้อีก... สูงได้อีก... ยังได้อีก โรคจิตมาก ไอ้เพื่อนที่มาด้วยกันก็ใจระทึกไปด้วย ตอนเด็กโคตรหน้ามืดเลยยอมรับ แต่พอโตแล้วน้องแม๊คก็คิดนะ กดพอแดกก็พอแล้วจะกดทำไมอีก ทำไมต้องสูงขนาดนั้นวะ จะสูงไปหาพ่อใคร ถ้าทำยอดสูงจากขอบเลย 1 คืบ พนักงานจะมอบโล่เกียรติยศให้มึงรึไง
เคยถามเพื่อนที่ทำงานเซเว่น ถามมันตรงๆ เลยว่ารู้สึกยังไงกับไอ้พวกโรคจิตพวกนี้ มันก็ตอบซอฟท์ๆ นะครับว่าอยากโดดถีบยอดหน้ามาก พวกมึงลุ้นใช่มั้ย กูนี่ลุ้นกว่ามึงอีก ลุ้นว่าแม่งจะหกลงพื้นรึเปล่า กูเตรียมไม้ม๊อบสแตนด์บายรอไว้เลย ถ้าหกก็หวดพวกแม่งก่อนนี่แหละแล้วค่อยถู ไอ้เด็กเวร
เพราะงั้นอย่าแปลกใจครับว่า ถ้าวันไหนน้ำปั่นยังไม่แข็งเป็นเกล็ด กดมาแล้วแป้กเป็นน้ำเหลวๆ พวกมึงอาจผิดหวัง เซ็งเป็ด แต่พนักงานร้านจะดีใจเป็นพิเศษ สมน้ำหน้า
นั่นเป็นความทรงจำตอนเด็กครับ ปัจจุบันบางสาขาก็ไม่มีแล้วนะไอ้สเลอปี้เนี่ย ถ้าใครอยากเห็นการทำเควสต์กู้ชาติ ก็หาในยูทูปเอาละกัน ผมกดเข้าไปดู มีฮาวทูด้วย!!! กดสเลอปี้ยังไงให้สูงเสียดฟ้า ทำไมถนัดกันจังวะเนี่ย
พูดถึงพนักงานเซเว่น ผมชอบวิธีการบริการของเค้านะ พวกเค้านี่ถูกเทรนด์มาอย่างดีเลย ปฏิกิริยาตอบสนองกับเสียงประตูนี่ไวมาก ไวกว่าดาบิด เดเคอา พุ่งปัดลูกบอลอีก
“ตู๊ดู่ววววว” สวัสดีกั๊บ เชิงเกริ๊บบบบบ...
“ตู๊ดู่ววววว” สวัสดีค่ะ เชิงเคร๊อออออ...
การออกเสียงจะประมาณนี้ เป็นการเปล่งเสียงจากลำไส้ใหญ่ หลังเสียงประตูดังไม่เกิน 0.01 วิ ไม่พลาดทุกการต้อนรับ ถ้าจะพลาดก็น่าจะเป็นเผลอสวัสดีหมาหน้าเซเว่นนี่แหละ ปฏิกิริยาไวเกิน อันนี้ไม่ถือว่าเสียหมานะ เพราะหมาหน้าเซเว่นนั้นถือเป็นตัวมาสคอตศักดิ์สิทธิ์ประจำทุกสาขา ถือว่าทักทายเพื่อเป็นสิริมงคลในการทำงานกันไป
และอีกหนึ่งสเต็ปเทพที่พลาดไม่ได้สำหรับพนักงานเซเว่นครับ ต้องเชียร์ขนมจีบซาลาเปา!! ไม่ว่าคุณจะซื้ออะไรก็ตาม พวกเค้าจะขอ 2 สิ่งนี้ติดแท็กไปด้วยเสมอ ทุกวันนี้ก็ยังไม่แน่ใจว่า ไอ้ขนมจีบซาลาเปานี่มันเป็นของขึ้นชื่อ หรือของขายไม่ออกของร้านกันแน่ ขยันแท็กกูจัง เค้ากำลังเชื่ออะไรอยู่ เค้าคิดว่าขนมจีบซาลาเปาสามารถจับคู่กับสินค้าทุกสิ่งอย่างในร้านได้รึไง
ซื้อน้ำยาล้างห้องน้ำ ขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ... อืม ก็ดีนะ กินไปขัดห้องน้ำไป
ซื้อถุงยาง ขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ... อืม นี่ก็ดีนะ เดี๋ยวนะเฮ่ย
อาการหนักสุดที่เคยเจอมากับตัว ผมเข้าไปซื้อขนมจีบซาลาเปาโดยตรง ก็ยังถามอีกว่า รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มอีกมัั้ย... อืม เฮ้ยซื้อแล้ว ใจเย็นๆ วางสติลงแล้วตั้งถุงกาวขึ้นมานะ สงสัยมากเลยว่าถ้าอยากจะให้กินกันขนาดนี้ ไม่แจกฟรีไปเลยวะ
มาถึงอีกจุดขายนึงของเซเว่นครับ ยุคนี้ถือว่ามาแรงมาก ที่เป็นที่กล่าวขวัญกันในหมู่คนทำงาน เรียกว่าเป็นที่ยอมรับกันระดับชาติไปแล้ว
นั่นคือ “กาแฟเซเว่น”
กล้าบอกเลยว่า นี่คือจุดสูงสุดของการกินกาแฟในชีวิตนี้ จริงๆ อย่าเรียกว่ากาแฟเลย เพราะทุกครั้งที่กินแม่งไม่เคยได้ดื่มด่ำความสุนทรี ความหอม ในแบบของการกินกาแฟสักนิด อารมณ์เหมือนได้กินโพชั่นเร่งพลังอะไรสักอย่าง อึกเดียวเหมือนได้กินถั่วเซียนในเรื่องดราก้อนบอล มันดีดเด้งขึ้นมาแบบ... เหมือนโดนใครโดดถีบหลังขึ้นมาอ่ะ จำตัวเองไม่ได้เลยว่าเมื่อกี้ง่วงจะเป็นจะตาย
ผมเชื่อว่านี่ไม่ใช่กาแฟที่มีน้ำตาล นม ครีมเทียมทั่วไปแน่นอน เบื้องหลังมันต้องผสมสารอมตะอะไรสักอย่าง กินแล้วคงกระพันมากๆ ดีดขนาดนี้ให้คนใกล้ตายกินยังฟื้นเลย จำได้เคยจิบเล่นๆ อึกนึงตอน 4 ทุ่ม กะให้แค่สดชื่นทำงานต่อ ปรากฏว่านอนไม่หลับทั้งคืน นอนเปื่อยตาแข็ง เช้าวันรุ่งขึ้นสภาพเวทนามาก
ผมว่าเซเว่นนี่ ถือเป็นวาร์ปมหัศจรรย์ของโลกอีกอย่างนึง มันแทรกตัวไปได้ทุกที่ พื้นที่จะแคบเป็นซอกตึก ซอกหลืบแค่ไหน ก็จัดวางของจนครบได้ แปลนเค้าเทพมาก เคยเจอสาขานึงแคบจนน่าเกลียด แคบเหมือนซ่องโจรเลย แต่เดินเข้าไปนี่เฮ้ย... อะไรวะ ก็ยังมีครบทุกอย่าง ข้าน้อยขอคารวะ
การมีอยู่ของเซเว่น ต้องยอมรับครับว่ามันทำให้คุณภาพชีวิตพวกเราดีขึ้นนะ เคยได้ยินคนเล่าให้ฟัง ที่ต่างจังหวัดบางพื้นที่กันดารมาก ร้านค้าที่มีก็น้อยมาก แล้ววันนึงได้ข่าวว่าเซเว่นจะมาเปิด คนแถวนั้นดีใจสุดๆ ยังกะคนที่รอดตายจากโศกนาฐกรรมอะไรสักอย่าง จากนั้นมาชีวิตพวกเค้าก็เปลี่ยนไปเลย
จนถึงทุกวันนี้เซเว่นก็เป็นสิ่งที่เราขาดในชีวิตไปไม่ได้ซะแล้ว ที่พูดไปต้นคอลัมน์ก็ไม่ได้เกินเลยไปหรอกครับ ไม่มีเซเว่นวันนั้นไม่มีผมวันนี้จริงๆ สมัยก่อนเรียนจบผมทำงานไปด้วยเล่นเกมไปด้วย นอนเกือบตี 4 ทุกคืน ก็ได้เซเว่นนี่แหละช่วยค้ำจุนไว้
สิ่งที่เซเว่นสื่อสารกับพวกเราโคตรอบอุ่นนะ เราอาจจะเล่นเกมกันคนละร้าน ทำงานกันคนละบ้าน จะนั่งเขียนงาน วาดรูป แคสเกมดึกๆ ดื่นๆ แต่ถ้าหิวเมื่อไหร่ เค้าบอกให้แวะมาหาเรา จะมีคนถามคุณด้วยความห่วงใยว่า
รับขนมจีบซาลาเปามั้ยครับ...
เพื่อนเราคนนี้ไม่เคยหลับจริงๆ