เรียกว่าเป็นภาพยนตร์กระแสติดลบมาตั้งแต่ประกาศสร้างกันเลยทีเดียวครับสำหรับ Live-Action ที่จับเอาการ์ตูนคลาสสิคชื่อเดียวกันมาทำใหม่อย่าง Aladdin ครับ ระหว่างโปรโมตก็โดนแขวะโดนแซวมาตลอดทางเปิดตัวแคสต์ทีก็โดนที ปล่อยภาพ ปล่อยเทรลเลอร์ก็ยังมิวายโดนเช่นกัน ถึงอย่างนั้นทางผู้สร้างและนักแสดงก็ไม่ได้ออกมาตอบโต้อะไรนัก และหวังเพียงให้ผลงานเป็นคำตอบต่อผู้ชมว่าทำไม Aladdin 2019 จึงเป็นงานที่ควรค่าต่อการรับชมสักครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่ผูกพันธ์กับแอนิเมชั่นดั้งเดิมของปี 1992 เพราะนี่คือผลงานที่เคารพต้นฉบับแบบหมดจดกระบวนความ พร้อมลบล้างทุกคำสบประมาทได้อย่างเต็มภาคภูมิ
ว่าง่ายๆ มันคือ Aladdin แบบเดิมในแพคเกจใหม่ด้านในเป็นคนแสดง ดังนั้นเราจึงอาจไม่ได้เห็นอะไรใหม่ๆ นัก นอกเสียจากการปรับบทเล็กน้อยให้เข้ากับยุคสมัย เพิ่มความเฟมินิสต์ชูพลังหญิงเข้าไป กับเพลงใหม่ที่กระแทกใจไม่เบา อย่างไรก็ดี การใช้แม่พิมพ์เดิมและแทบไม่เติมสิ่งใหม่ มันก็ไม่ได้หมายความว่า Disney จะเสก Aladdin ให้ออกมาเริ่ดได้ง่ายๆ ในทางกลับกัน Aladdin เวอร์ชั่นคลาสสิคก็มีวิชวลที่หวือหวาโดดเด่นเป็นทุนเดิม จากคาแรคเตอร์ของจินนี่ ยักษ์ในตะเกียงที่มีนี่สัยขี้เล่นนึกอะไรก็เสก จะเล่นมุขก็เสก ลองคิดถึงซีนการใช้เวทมนต์ที่ไม่ใช่สาดเพื่อโจมตี แต่ต้องเปลี่ยนออบเจ็คในฉากไปมาแบบรัวๆ สิครับ แค่คิดก็ท้อแล้ว ทว่าใน Aladdin เวอร์ชั่นนี้กลับทำได้ และทำได้ดีมากๆ ซีนใหญ่ๆ ใช้สาดซีจีโชว์ของ เช่นตอนอยู่ในถ้ำนี่ตระการตาจนอยากลุกขึ้นปรบมือให้เลย
แต่ที่เด่นไม่ใช่แค่ซีจีแน่นอน งานแสดงของคนจริงๆ ก็ไม่ยิ่งหย่อนครับ ฉากอลังการใหญ่ๆ มีความเป็น Bollywood เล็กๆ อาจไม่ได้ใช้คนเป็นหลักร้อยมาโชว์เหมือนต้นตำรับ แต่อย่างน้อยๆ ก็หลายสิบล่ะครับ ที่สำคัญต้องชม Will Smith กับบทจินนี่ที่โดนค่อนขอดมาตลอด พอมาดูในตัวหนังจริงต้องบอกเลยว่านี่แหละตัวเกือบๆ จะแบกหนังเลย เล่นได้ดีและคนดูอินตามไปด้วยง่ายๆ อีกคนทีเจ๋งโดดเด่นขึ้นมาก็คือนางเอก Naomi Scott ในบทเจ้าหญิงจัสมิน ที่ทั้งแสดงทั้งร้องได้แบบเอาอยู่ และมีเสน่ห์จนไม่น่าแปลกใจว่าทำไมอะลาดินจึงหลงนางเบอร์นั้น
ในส่วนของเพลงในเรื่อง ถูกใส่มาแบบเคารพต้นฉบับมากๆ คือแทบจะถอดแบบมาจากเวอร์ชั่นดั้งเดิมเลยทั้งการร้องและการแสดง อาจมีการเรียบเรียงทำนองใหม่บ้างตามยุคสมัย พร้อมกับเพลงใหม่ที่มารองรับบทบาทพลังหญิงปี 2019 ที่เพราะกระแทกหูเสียจนต้องขอชมเชย
ย้ำอีกครั้งว่าถ้าจะหารสชาติภาพยนตร์ใหม่ๆ Aladdin ไม่มีให้จริงๆ ครับ มันยังคงมีพล็อตเบาๆ แบบดิสนีย์ เดาทางได้ไม่ยาก ผสานความเป็นหนังเพลงให้พอได้ตื่นตากับวิชวลบ้าง นอกนั้นก็เดิมๆ แต่หากคุณเป็นคนที่เคยประทับใจกับแอนิเมชั่นเมื่อปี 92 โหยหาหนังที่ดูง่ายๆ สบาย เฮฮา อบอุ่นหัวใจ และอยากได้ฟีลที่ออกจากโรงมาพร้อมกับความสุขที่เคยเกิดขึ้นเมื่อครั้งเยาว์วัย Aladdin คือคำตอบของสุดสัปดาห์นี้ที่คุณต้องมุ่งไปอย่างพลาดไม่ได้ คุณจะรักมันอย่างแน่นอนครับ
8/10
