ตอนแรกคุยกันว่าจะไปดู The Shape of Water ของ 'เด็จพ่อ เดลโตโร่ แต่อนิจจาหนังไม่เข้าโรงที่พระราม 9 จ้า ด้วยความที่โดนบีบเรื่องเวลาจึงต้องเปลี่ยนโปรแกรมและหวยก็มาออกที่ Downsizing ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของพระเอกดัง แมต เดม่อน ที่พอเราเช็คคะแนนรีวิวเมืองนอกก่อนรับชม ก็ต้องทำใจกันล่วงหน้า และเปิดใจรับพร้อมไม่คาดหวังอะไรมาก แต่ท้ายที่สุดก็ยังอดผิดหวังไม่ได้อยู่ดี
ตลอดเวลาที่ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ผมรู้สึกเหมือนกำลังนั่งบนรถสาธารณะที่วิ่งไปบนถนนที่ถูกตีเป็นเส้นตรงยาวไกล ทิวทัศน์รอบข้างที่ผ่านเข้ามาล้วนน่าสนใจ ผมจึงกดออดอยากให้รถจอดเพื่อลงไปสำรวจความน่าสนใจข้างต้นนั้น ทว่านอกจากรถไม่จอดแม้สักครั้ง ยังพาเรามาส่งที่หมายแบบครึ่งๆ กลางๆ อีกต่างหาก การเดินทางไปพร้อมภาพยนตร์ครั้งนี้จึงจัดอยู่ในขั้นไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ หรือคิดอีกทีพูดว่าตำบอนน่าจะถูกกว่า
อันที่จริงแล้ว ประเด็นยิบย่อยที่ Downsizing นำเสนอมาควบคู่กับการย่อส่วนตัวละครนี่มันน่าสนใจเอามากๆ ไม่ว่าจะประเด็นสิ่งแวดล้อม, การเมือง, สิทธิ, การจ่ายภาษี, เศรษฐกิจ แม้กระทั่งลัทธิวันสิ้นโลก! ซึ่งหากสามารถปั่นรวมเข้ากันได้อย่างนวลนิ่มล่ะก็รับรองว่าอร่อยเหาะสุดๆ ไปเลย แต่ประเด็นคือนอกจากจะไม่ปั่นแล้วพวกพี่ยังหยิบทิ้งอีกต่างหาก เหมือนพูดถึงขึ้นมาลอยๆ แล้วก็ผ่านเลยไปซะอย่างนั้น
ประเด็นเรื่องจึงทั้งเบาบางและพื้นเอามากๆ เมสเสจในเรื่องไร้ความแรงที่พอจะกระทุ้งให้เราสะดุดคิดอะไรได้ ความตื่นตาตื่นใจและเร้าอารมณ์หมดไปตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงแรก เพราะหลังจากนั้นตัวภาพยนตร์ก็ราวกับจะงงๆ ว่าต้องนำเสนออะไรกันแน่ แม้แต่ตัวของ แมต เดม่อน เองก็แบกไม่ไหว เนื่องจากตัวภาพยนตร์ไม่เอื้อซีนปล่อยพลังให้เลย ดังนั้นท้ายที่สุดก็พากันลงคลองไปทั้งคนทั้งหนัง
ในคำที่บอกว่าผิดหวังนั้นคือผมเสียดายประเด็นของ Downsizing เพราะดูว่าน่าจะมีศักยภาพในการนำเสนอผู้ชมมากกว่านี้ แอบรู้สึกว่ามันธรรมดาจนเกินไปหน่อย และผมคงไม่สามารถแนะนำให้ใครไปดูภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ แต่ก็ไม่อาจห้ามเช่นกันหากอยากลองไปพิสูจน์ด้วยตาตัวเองครับ เพราะคุณอาจจะเจออะไรที่คลิกกับตัวเองก็เป็นได้
แต่ถ้าเฌออัพ IG ว่าเรื่องนี้สนุก เราก็พร้อมเปลี่ยนแปลงคะแนนและคำวิจารณ์ทุกเมื่อครับ lol