***หมายเหตู*** ตัวผม (Dark_Librarian) ไม่ใช่เจ้าของบทความ แต่เป็นน้องผู้หญิงอีกคนในทีม OS ครับ
“ต้นพีชน่ะ แม้ว่าอากาศจะเย็นสักแค่ไหน ก็สามารถที่จะเติบโดเพื่อจะออกดอกตอนฤดูใบไม้ผลิได้อยู่ดี”
ถ้ายังจำกันได้ Peach Girl เป็นมังงะเมื่อสักประมาณ 10 กว่าปีก่อน ว่าด้วยเรื่องของ อาดาจิ โมโมะ สาวเท่ห์ผิวแทนกัผู้คนมากมายที่รายล้อมตัวเธอ ซึ่งก็มีทั้งคนที่เธอชอบ, คนที่มาชอบเธอ, เพื่อนที่เหมือนจะดีแต่แท้จริงคือปีศาจร้าย ตัวภาพยนตร์มีทุกอย่างที่ว่าไป จนเอาเข้าจริงก็ดูเหมือนว่าจะมีเยอะเกินไปสักหน่อย ส่งผลให้ทุกๆ อย่างในเรื่องมันเกิดขึ้นและดับไปเร็วมากค่ะคุณณณณณณณณณณณ
ในช่วงแรกตัวภาพยนตร์ทำได้น่าสนใจกับบทปูเรื่องราวให้รู้จักตัวละครต่างๆ เรารู้ว่า โมโมะ, ไคริ, โทจิ และ ซาเอะ เป็นคนอย่างไรผ่านการแสดงออกที่ดูเป็นการ์ตูนจ๋ามากๆ ตามสไตล์ภาพยนตร์รักญี่ปุ่นที่สร้างจากมังงะหลายๆ เรื่อง แต่ถึงกระนั้นแม้จะถึงช่วงท้าย เราก็ยังคงไม่รู้จักพวกเขาดีพอจนอยากเอาใจช่วย และด้วยความที่ต้นฉบับเป็นมังงะเกือบ 20 เล่ม เหตุการณ์ต่างๆ จึงมีมากมายมหาศาล ทั้งเรื่องความรักที่ดูจะเป็นเมนหลัก, การค้นหาตัวตน, ความสัมพันธ์ของเพื่อน, เรื่องครอบครัว สารพัดสารเพประเดประดังเข้ามาไม่หยุดในตัวภาพยนตร์ที่สิริรวมความยาวได้เพียงแค่ชั่วโมงกว่าๆ เท่านั้น คือมันอาจจะเพื่อให้เรารู้จักตัวละครและเข้าใจในเหตุผลการกระทำมากขึ้น แต่… มันเยอะเกินไป Too much information…
สิ่งที่น่าสนใจของหนังก็คือ นักแสดงทุกคนเล่นได้ น่ารัก และเต็มที่กับบทบาทของตัวเองมาก (ตัวประกอบเองก็น่ารักใช่ย่อยนะ) แต่ส่วนที่คอยจะดึงให้ต้องขมวดคิ้วอยู่ตลอดคือบทพูดที่แสนจำเจเช่นละครรักน้ำเน่าหลายๆ เรื่อง ไปจนถึงความพระเอกละครไทยและนางเอกที่ดาวพระศุกร์เสียเหลือเกิน หลายๆ ครั้งที่ดูไป ก็คอยแต่จะถามตัวเองว่า “เฮ้ย นี่โดนมาขนาดนี้ยังจะใจดี ยังจะเชื่อเข้าไปได้อีกเหรอ โมโมะจางงงงงงงงงงง”
มิสึกิ ยามาโมโตะ ในบทโมโมะ นี่ขาสวยมากๆ เลยนะ แล้วก็ใบหน้าตอนยิ้มของนางชวนให้ยิ้มตามสุดๆ จนเข้าใจเลยว่าทำไม ไคริ และ โทจิ ถึงชอบเวลานางยิ้ม ฝั่งพระเอกอย่าง อิโนะเอะ เคย์ อาจดูผอมบางไปหน่อยในบทไคริ แต่ความขี้เล่นมาเต็มเปี่ยมจนอดสงสัยไม่ได้ว่าตกลงนี่เพลย์บอย หรือเด็กติดพี่สาว ส่วนพระรองของโคตรดีอย่าง แมคเคนยู นี่บอกเลยหล่อมาก ดีมาก หุ่นนักกีฬามากๆ สมกับบทนักกีฬาจริง ถ้าเราเป็นโมโมะเราเลือก แมคเคนยู แบบไม่ลังเลแน่นอน วะฮ่า! สุดท้ายคือ นากาโนะ เมอิ ในบท ซาเอะ เพื่อนรักเพื่อนร้ายของนางเอก เห็นสวยๆ แบบนี้แต่พอทำหน้าตลก นี่ตลกจริงจังเลยนะ เซอร์ไพรส์มาก
โดยรวมๆ แล้ว Peach Girl เป็นหนังรักพล็อตเดิมๆ อยู่สักหน่อย (ก็มังงะมันเก่ามากแล้วนี่นา) ถ้าไม่ติดเรื่องความจำเจ บทพูดที่ดูจะลิเกในบางที ความพระเอกนางเอกแสนดีก็ดูได้เพลินๆ บวกกับนักแสดงที่เล่นได้ดีสมหน้าตา ทำให้ไม่ได้รู้สึกว่ามันเลวร้ายนัก คนที่ไม่เคยผ่านตามังงะมาก่อน ก็ดูได้ เพราะหนังจะเล่าเรื่องทั้งหมดนั่นให้เราเอง (แม้อาจจะไวไปสักหน่อยก็เถอะ) สารภาพว่าตอนไปดูก็ลืมมังงะไปจนเกือบหมดแล้ว เข้าใจว่าโมโมะ เป็นยามัมบะด้วยซ้ำ เอาเป็นว่าถ้าใครมองหาหนังรักเบาสมอง สดใสแบบวัยรุ่นใบไม้ผลิ Peach Girl เป็นถือเป็นหนึ่งในทางเลือกที่ดี ทำสมองโล่งๆ ว่าง อย่าไปหาเหตุผลในเรื่องมากนัก แล้วบึ่งไปดูโลดดดดด
มีแมคเคนยูเล่น + ไปเลย 1 คะแนนเต็มๆ lol
ป.ล. หนังมี END Credit ด้วยนะ แต่ไม่บอกหรอก ไปดูกันเอาเอง
