[เล่าเกมผ่านกลอน] ชีวิตสายซัพ อาภัพแต่ต้องฮีล

    สวัสดีครับพี่น้องเกมเมอร์ทุกท่าน อยู่ๆ ก็บังเกิดไอเดียอยากจะเอาเรื่องราวของตัวละครในเกมออนไลน์อย่างอาชีพ Acolyte, Priest, Bishop หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นอาชีพสายซัพพอร์ต ซึ่งเกมเมอร์หลายๆ คนมักเรียกอาชีพเหล่านี้ว่า "พระ" ไปดูกันครับว่าบทกลอนนี้จะตรงกับชีวิตของคนชอบเล่นสายซัพกันบ้างหรือเปล่า ^^"

จุดกำเนิดแนวทางของอาชีพสายซัพ

เกิดเป็น Priest ทั้งทีแสนลำบาก
ต้องเหนื่อยยากหาเพื่อนดูดเซ็งหนักหนา
จะตีมอนเก็บเวลเองก็โดนว่า
บางคนด่าว่าอ่อนตีทำไม

พระลุยเดี่ยวไม่รุ่งเลยสักเกม
เรื่อง same same อยากรู้ลองดูได้
บางคนเถียงลุยเดี่ยวก็พอไหว
แต่รู้ไหมอาชีพอื่นเก่งกว่าบาน

ชีวิตพระมีเพื่อนเป็นอาวุธ
เจ๋งสุดๆ เพื่อนช่วยเวลอย่างกล้าหาญ
แต่เวรกรรม AFK ได้ไม่นาน
เพื่อนนอนนานโดนมอนตบไร้คนฮีล

บางคนเล่นสายแชทเน้นนั่งพิมพ์
เดินเลาะริมขอบแมพแล้วจำศีล
นั่งเพลินๆ คุยสบายง่ายสุดทีน
จมกองตีนมอนสเตอร์ไม่รู้ตัว

ชอบเหลือเกินลงดันเรื่องถนัด
ไม่มีขัดจัดทุกที่ไม่มีมั่ว
วิ่งเก็บของสเต็ปเทพ loot รัวๆ
ตอนนัวๆ ฮีลไม่ทันชุบอย่างเดียว

พระคนไหนไม่มีเพื่อนเหมือนฟ้าผ่า
ซวยล่วงหน้าเตรียมเลิกเล่นจิตห่อเหี่ยว
จะหาเพื่อนก็โคตรยากจริงเชียว
ต้องหน้าด้านทำเสี่ยวไปขอแชร์

จัดปาร์ตี้ล่าบอสต้องมีพระ
รู้ไว้ซะพระรันทดอดของแรร์
ไม่ได้ตีไม่มีเอี่ยวอดแน่ๆ
ซวยจริงแท้ต้องเก็บเงินซื้อของเอง

กิลด์ใหญ่ๆ แคลนเจ๋งๆ ก็ดีหน่อย
หมั่นเลี้ยงต้อยเหล่าพระมิให้เคว้ง
เพื่อวันหน้าเติบใหญ่จะได้เจ๋ง
ร่วมบรรเลงศึกสงครามระหว่างกิลด์

อันที่จริงมีพระก็ดีอยู่
การต่อสู้จะไร้พ่ายหากได้ฮีล
กดสกิลไม่ปั๊มยาให้เมื่อยนิ้ว
คอมโบพลิ้วชนะใสไร้กังวล

จงอย่าได้ดูถูกอาชีพนี้
ประโยชน์มีให้เห็นอย่างเข้มข้น
ยามปกติแม้ไม่มีใครจะสน
กลับดิ้นรนหาพระยามต้องการ

ผู้เป็นพระก็ต้องมีจรรยาบรรณ
เล่นสร้างสรรค์ซัพเพื่อนเพื่อทุกท่าน
หากซัพดีปาร์ตี้แจ่มลงดันผ่าน
เล่นหนุกหนานทั้งตี้แลกิลด์เอย

บางทีพระก็สำคัญกับสถานการณ์แบบนี้

ได้ Priest แบบนี้รักตายเลย ^^