เรื่องนี้ ผมเคยเขียนลงคอลัมน์ Toon Guru ในนิตยสาร Weekly Online ตั้งแต่ฉบับที่ 444 เป็นช่วงที่เรื่องนี้ เล่ม 1 วางขายในไทย แต่ที่เพิ่งเอามาลงเว็บ OS เพราะอยากรอให้เรื่องนี้ผ่านไปหลายๆ เล่มหน่อย ซึ่งเล่ม 3 ก็เพิ่งวางจำหน่ายไปเมื่อวานแล้วครับ
Shingeki no Kyojin (進撃の巨人)
ชื่ออังกฤษ : Attack on Titan
ชื่อไทย : ผ่าพิภพไททัน (สนพ.วิบูลย์กิจ)
การ์ตูนเรื่องหนึ่งที่กำลังมาแรงในญี่ปุ่นเมื่อช่วงต้นก่อน ซึ่งเป็นผลงานเรื่องยาวเรื่องแรกของนักวาดหน้าใหม่ "อิซายามะ ฮาจิเมะ" (Isayama Hajime) ซึ่งทำให้เรื่องนี้โด่งดังได้ด้วยวัยเพียง 24 ปี (ปี 2553) และกลายเป็นนักวาดการ์ตูนคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่ผลงานชิ้นแรกที่เข้าวงการ
ความน่าสนใจ
1. นับตั้งแต่ช่วงเล่ม 3 เป็นต้นมา มียอดขายที่สูงมากเรื่องหนึ่งในญี่ปุ่น เทียบชั้นได้กับเรื่องฮิตในญี่ปุ่นหลายๆ เรื่อง ซึ่งในปลายปีก่อนติดอันดับ 11 จาก 50 เรื่องยาวที่ขายดีที่สุดในญี่ปุ่น ปี 2554 ทั้งที่เพิ่งออกมาได้ไม่กี่เล่ม (ญี่ปุ่นกำลังจะออกเล่ม 7 ในสัปดาห์นี้) >> 50 อันดับหนังสือการ์ตูนขายดีในญี่ปุ่น ปี 2554
2. ได้รับรางวัลจากงาน Kodansha Manga Award ครั้งที่ 35 ในสาขาการ์ตูนวัยรุ่นชายยอดเยี่ยม
นอกจากนี้ เรื่องนี้ยังติดอันดับ 17 จาก 50 อันดับนักวาดการ์ตูนที่ขายดีที่สุดในช่วงปี 2553 ถึงกลางปี 2554 และนับเป็นนักเขียนการ์ตูนที่มีอายุน้อยที่สุดในการจัดอันดับครั้งนี้
ในญี่ปุ่นยังได้รับความนิยม ถึงกับมีกำหนดการณ์ล่วงหน้าจะฉายภาคคนแสดงฉายบนจอเงิน ในปี 2556
เรื่องย่อ
หลายร้อยปีก่อน มนุษย์เกือบสูญพันธ์เพราะเผ่าพันธุ์ยักษ์ที่ปรากฏตัวและกินมนุษย์จำนวนมาก จนมนุษย์ที่เหลือรอดเพียงน้อยนิดได้ก่อสร้างกำแพงขนาดใหญ่กว่าพวกยักษ์มาคุ้มครองเมืองตัวเอง ซึ่งพวกยักษ์ที่สูงเพียง 3 - 15 เมตร ไม่สามารถผ่านกำแพงที่สูงร่วม 50 เมตรเข้ามาได้
วันหนึ่งหลังจากผ่านมานานร่วมศตวรรษ ก็ปรากฏยักษ์ที่สูงใหญ่กว่ากำแพง มาสร้างสร้างช่องว่างบนกำแพงให้ยักษ์ตนอื่นบุกเข้าเมือง ไล่กินประชากรในเมือง ทำให้ประชาชนส่วนหนึ่งต้องหนีไปกำแพงชั้นใน และเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่
ตัวเอกของเรื่อง “เอเลน” ที่ฝันจะได้เป็นทหารในกองทัพ ในวันที่เกิดเหตุร้ายนั้น เขาได้เห็นแม่ตนถูกพวกยักษ์กินต่อหน้าเขา ถึงจะเอาตัวรอดมาได้ แต่ก็ทำให้เขาเริ่มตระหนักถึงความอ่อนแอของมนุษย์ที่พ่ายแพต่อพวกยักษ์ และขอสาบานว่าจะฆ่ายักษ์ทุกตนเพื่อแก้แค้นให้เหล่ามนุษยชาติ
หลังจากนั้นเขาและพี่สาวบุญธรรม “มิคาสะ” ได้เข้าร่วมกองทัพและฝึกฝนวิชาการต่อสู้ จนเข้าร่วมกองทัพทและเตรียมรับมือต่อกรกับพวกยักษ์ที่ครองผืนดินที่เคยเป็นของมนุษย์มาก่อน
มีความสูง 50 เมตร ถูกแบ่งออกเป็น 3 ชั้น คือ กำแพงชั้นนอก Wall Maria, กำแพงชั้นกลาง Wall Rose และกำแพงชั้นใน Sina หลังตอนแรกของเรื่องก็ถูกยึด
พวกไททันเป็นอมตะ ฟื้นสภาพร่างกายที่เสียหายได้ใหม่ วิธีเดียวที่จะฆ่าได้ต้องโจมตีตรงบริเวณท้ายทอยเท่านั้น ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับมนุษย์
ยุคของการ์ตูนมืดมน
ในญี่ปุ่นการ์ตูนหลายประเภทเริ่มให้ความสำคัญต่อความรู้สึกของตัวละครมีมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างเห็นได้ชัด เพื่อให้กลายเป็นตัวละครที่ดูมีมิติและคล้ายกับความรู้สึกนึกคิดคล้ายคนจริงมากยิ่งขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ขาดมาตั้งแต่การ์ตูนยุคก่อนที่ใช้ความเรียบง่ายมากกว่าจะลงรายละเอียดด้านความรู้สึกของตัวละครในหลายมุมมองเข้าไป
อย่างไรก็ตาม การแต่งแนวนี้ให้ประสบความสำเร็จก็เป็นเรื่องยาก เพราะถ้ามืดมนสิ้นหวังเกินไปก็ทำให้คนดูรู้สึกเครียดมากเกินไป จนบางคนเลิกดูได้ แต่ถ้าเรื่องเบาไปก็ไม่สะใจคนดูอีก องค์ประกอบหลายๆ อย่างจึงต้องคิดกันมาเป็นอย่างดี ว่าทำอย่างไรจึงจะไม่ให้คนอ่านรู้สึกกดดันเกินไป ซึ่งเรื่องผ่าพิภพไททันทำการบ้านมาได้ค่อนข้างดีทีเดียว
เรื่องผ่าพิภพไททัน หยิบยกเอาเรื่องการเอาชีวิตรอดของเหล่ามนุษย์ที่เหมือนอยู่ในฟาร์มเลี้ยงสัตว์ของพวกยักษ์ ที่รอวันที่จะถูกกินในวันใดวันหนึ่ง สะท้อนความรู้สึกของมนุษย์ออกมาอย่างหลากหลาย ราวกับกำลังสู้กับสิ่งที่ไม่มีวันเอาชนะได้ สร้างความสับสนให้กับมนุษย์และเกิดความขัดแย้งกันเอง ประเด็นความขัดแย้งที่เรียบง่ายแต่สื่อออกมาได้เห็นชัดเจนมาก
ถ้าไม่สู้สักวันเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะจบสิ้นลงอย่างไร้ทางสู้ การร่วมมือที่จะเอาชีวิตรอดในท่ามกลางมรสุมความขัดแย้งของมนุษย์เองจึงเป็นทางออกที่เหลือเพียงทางเดียว อีกทั้งศัตรูไม่ได้มีแค่ยักษ์ที่อยู่แค่เบื้องหน้า ยังต้องรับมือกับด้านมืดในจิตใจของมนุษย์ที่อาจก่อเรื่องไม่คาดฝันได้ทุกเมื่อ ทำให้เรื่องนี้สร้างความตื่นเต้นให้แก่คนดูได้อย่างต่อเนื่อง
สำหรับคนที่เล่มแรกแล้ว อาจจะยังรู้สึกไม่มีอะไรแตกต่างกับการ์ตูนแนวเอาชีวิตรอดทั่วไป แต่ถ้าดูไปสัก 2 – 3 เล่มจะเริ่มเข้าถึงบรรยากาศของเรื่องมากยิ่งขึ้น ความคิดที่แตกต่าง, ความขัดแย้ง, ความแตกแยก และการต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดที่แทบมองไม่เห็นชัยชนะ รวมถึงปริศนาที่ปรากฏในเรื่องแบบคาดไม่ถึง กระตุ้นความสนุกของเรื่องขึ้นอย่างต่อเนื่อง
ส่วนคนที่รู้สึกลายเส้นยังไม่ค่อยสวยก็ไม่ต้องกังวลในจุดนั้น เพราะลายเส้นในเล่มหลังๆ ก็เริ่มดีขึ้น เนื่องจากมีผู้ช่วยวาดมากขึ้นและฝีมือคนวาดก็พัฒนาขึ้นตามลำดับ ยังคงเป็นนักเขียนการ์ตูนท่านหนึ่งที่ดูจะมีอนาคตไกลพอสมควร
อ้างอิงข้อมูล : Wikipedia, ANN