ประเภท: Adventure ผู้พัฒนา: Tale of Tales ผู้ผลิต: Tale of Tales ผู้จัดจำหน่าย: – เว็บไซต์: tale-of-tales.com/ThePath/ กำหนดวางตลาด: วางขายแล้วผ่านทางเว็บไซต์
เมื่อหนูน้อยหมวกแดงกลับมาอีกครั้งด้วยสไตล์สยองที่ ‘เล่า’ มากกว่า ‘เล่น’…
‘โพสต์ – โมเดิร์น’ หรือการถอดรื้อบางสิ่งจากยุคสมัยเก่าเพื่อต่อยอดออกไป เริ่มเป็นที่พบเห็นได้มากขึ้นในวงการเกม ตั้งแต่การผจญภัยของเจ้าชายภาคกำเนิดใหม่ใน Prince of Persia, นักสู้ข้างถนน Street Fighter 4 จนถึงเกมเก่าปี 2544 อย่าง American Mcgee’s Alice ที่นิรมิตให้วันเดอร์แลนด์กลายเป็นแดนสยองนองเลือด ฆ่ากันสนั่นจอ... แต่ทั้งหมดมันคงจะดูธรรมดาไปเลยเมื่อเทียบกับผลงานล่าสุดของค่าย Tale-of-Tales อย่าง The Path ที่กล้าและบ้าพอจะล้วงลึกถึงแก่นแท้อันดำมืดของตำนาน ‘หนูน้อยหมวกแดง’ และตีความมันเสียใหม่ จนนิทานผจญภัยน่ารักมีคติสอนใจ กลายสภาพเป็นแดนสนธยาแห่งความสิ้นหวังได้อย่างน่าหวาดหวั่นไม่น้อย
สำหรับเนื้อหาของเกมนี้ อ้างอิงจากนิทาน Little Red Riding Hood หรือ ‘หนูน้อยหมวกแดง’ ที่ทุกคนรู้จักกันดีแทบทุกกระเบียดนิ้ว เด็กสาวได้รับคำสั่งของแม่ให้เดินทางไปเยี่ยม ‘คุณยาย’ ที่นอนป่วยในกระท่อมร้างกลางป่า และกำชับนักหนาให้เธอเดินไปด้วยความระมัดระวัง อย่าเถลไถลออกนอก ‘เส้นทาง’ เพราะ ‘หมาป่า’ ตัวแสบกำลังรอคอยเหยื่อของมันอยู่ในความรกชัฏอับทึมเหล่านั้นด้วยใจจดใจจ่อ
แล้วมันพิเศษตรงไหนล่ะ? ฟังดูธรรมดาใช่ไหมครับ แต่มันจะสร้างความต่างได้หรือไม่ ถ้าผมจะบอกว่าในเกมนี้ คุณจะได้เล่นเป็นหนูน้อยหมวกแดง… ทั้งหกคน!?
นั่นเพราะ The Path จะดำเนินเนื้อหาผ่านการบอกเล่าและการกระทำของหนูน้อยหมวกแดงหกพี่น้องที่มีตั้งแต่เด็กน้อยใสซื่อไร้เดียงสา สาวแรกแย้มวัยขบเผาะ สาวกล้าก๋ากั่น สาวโกธิคลึกลับ จนถึงสาววัยรุ่นตอนปลาย โดยแต่ละคนจะมีทัศนคติต่อชีวิต สิ่งรอบตัว และโลกที่แตกต่างกัน ที่จะส่งผลต่อรูปแบบของเนื้อหาและการดำเนินเกมไปอย่างสิ้นเชิง
แต่นี่ยังก็ไม่ใช่สุดทางของความเซอร์จิตแตก เพราะสิ่งที่ทาง Tale-of-Tales ตั้งใจไว้อย่างยิ่งยวดกับผลงานในระดับ ‘การค้า’ เกมแรกของพวกเขานี้ หาใช่รูปแบบที่เป็นปกติวิสัย เพราะอาจจะกล่าวได้ว่านี่คือเกมที่ ‘เล่า’ มากกว่าจะ ‘เล่น’ อย่างเช่นที่เคยเป็นมา
มันยังไงกันล่ะ? ทาง Tale-of-Tales ได้บอกกันไว้เสียแต่เนิ่นๆ ว่าเกมนี้ไม่มี ‘วิธีการเล่น’ ที่ตายตัว ไม่มีการแบ่งออกเป็นฉากเป็นตอน คุณเลือกหนึ่งในหกตัวละคร รับคำสั่งให้ไปเยี่ยมคุณยาย เกมจะไม่บังคับเส้นทางใดๆ คุณจะเดินดุ่มตรงไปยังที่หมาย แล้วจบเกมไปทั้งอย่างนั้นเลยก็ได้ไม่มีใครว่า แต่ทางผู้พัฒนาก็ได้เตรียมสิ่งต่างๆ ที่สามารถมีปฏิสัมพันธ์กับตัวละครที่เลือกอยู่มากมายในป่ากว้างลึกลับเป็นของรางวัลสำหรับผู้ที่ริจะ ‘เถลไถล’ ออกนอกเส้นทาง มันอาจจะมาในรูปของสิ่งของหรือสถานที่ก็สุดแท้แต่ใจคุณจะนึกนำพา ตั้งแต่หุ่นไล่กาแสนน่ากลัวในท้องทุ่ง เข็มและมีดที่พบเจอโดยบังเอิญ ม้าลื่นกระดานหก ไปจนถึง ‘เจ้าหมาป่า’ ตัวแสบ ที่อาจจะไม่ได้เป็นแค่สัตว์สี่ขา แต่เป็นได้ทุกสิ่ง และทุกอย่าง ซึ่งทั้งหมดจะค่อยๆ เผยด้านมืด ความลับที่ถูกปิดซ่อน และความโศกเศร้าของตัวละครนั้นๆ ออกมาทีละขั้น พร้อมด้วยบรรยากาศที่ล่องลอยเหมือนกับภาพฝัน ขมวดปมถึงขีดสุดไปสู่ตอนจบแสนสะพรึง ก่อนที่เรื่องราวจะวนกลับไปสู่จุดเริ่มต้น ที่จะต้องผ่านเส้นทางดำมืดด้วยตัวละครที่เหลือต่อไป และต่อไป จนดูราวกับทีมพัฒนาต้องการที่จะกระตุกจิตผู้เล่นเป็นริ้วๆ ด้วยความกดดันทางความรู้สึกและจินตนาการมากกว่าที่จะใช้ภาพการสังหารโหดหรือเลือดเป็นถังๆ ที่เราพบเจอกันจนชินและด้านชา…
สุดท้ายผมคงไม่กล้าพูดได้เต็มปากว่า เกมที่รีดคั้นพลังแห่งการบอกเล่าเรื่องราว และเรียกร้องผู้เล่นให้ละทิ้งอำนาจต่อเกมของตนเองให้เหลือเพียงแค่ ‘ผู้รับชม’ ของ The Path จะเป็นการปฏิวัติใดๆ รวมถึงอาจจะไม่โดนใจผู้เล่นไปเสียทุกคน (โดยเฉพาะผู้ที่มีความอดทนต่ำ) แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่า นี่คือความ ‘สด’ และแปลกแตกต่าง แต่งดงามราวกับบทกวี ที่น่าสนใจและน่าลิ้มลองอย่างยิ่ง เพราะก้าวสำคัญของสิ่งที่มีคุณค่า ก็มักจะมากับการเถลไถลออกนอก ‘เส้นทาง’ เสมอๆ…
หกสาวพี่น้อง ‘หมวกแดง’ ที่คุณจะต้องย่ำตามร่องรอยแห่งความกระตุกจิตของพวกเธอใน The Path
‘หมาป่า’ ไม่ใช่สัตว์หน้าขนสี่ขาเสมอไป มันสามารถเป็นได้ทุกอย่างและทุกสิ่ง (หรือชายในรูปคือ ‘หมาป่า’?)
ยิ่งออกนอกเส้นทางมากเท่าไหร่ บรรยากาศคุกคามของป่าลึกจะค่อยๆ บีบคั้นและกดดันมากขึ้นเป็นเงาตามตัว
