เมื่อพูดถึงของปลอมหรือของก็อป บางคนอาจจะมีทัศนะคติที่ไม่ค่อยดีนักบางคนถึงกับไม่ใช้เลย แต่บางคนก็มีมุมมองที่แตกต่างออกไปว่าที่ปลอมหรือของก็อปนั้นมีราคาถูก และบางอย่างทำออกมาใกล้เคียงกับของจริงมากแยกไม่ออกว่าอันไหนของแท้ อันไหนของปลอม ซึ่งมักจะเรียกว่าของแบบนี้ว่าเกรดมิลเล่อหรือเกรด AAA หรือ 3Aโดยส่วนตัวแล้วไม่ได้บอกว่าของปลอมไม่ดี แต่อยู่ที่ความพึงพอใจของคนใช้มากกว่าและที่สำคัญทุนทรัพย์ที่มีอยู่ว่าเรามีงบแค่ไหน ยิ่งยุคนี้ต้องใช้แบบพอเพียงอีกด้วย
อย่างประเทศไทยเองก็ติดอันดับประเทศที่น่าจับตามองในเรื่องของ "การละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา" ซึ่งน่าเป็นห่วงจริงๆ เพราะของก็อปเกลื่อนเมืองซะจนเกิดเป็น "พิพิธภัณฑ์ของปลอม” อั๊ยยะ มันมีอยู่จริงๆ หรือนี่
พิพิธภัณฑ์สินค้าปลอมและสินค้าเลียนแบบ ติลลิกี แอนด์ กิบบินส์ หรือพิพิธภัณฑ์ของปลอมสถานที่จัดแสดงสินค้าปลอมและสินค้าเลียนแบบไว้มากมายกว่า 500 ชิ้น (ได้มากจากการจับกุมบ้างและสินค้าบางอย่างได้มาจากลูกความ เพื่อเป็นหลักฐานในการประกอบการดำเนินคดี)
แยกไม่ออกจริงๆ
เหมือนของจริงมาก
หนังสือมันจะปลอมยังไง
ดินสอปลอม
เริ่มแรกสินค้าเลียนแบบที่รวบรวมได้มีไม่กี่ร้อยชิ้น จัดแบ่งเป็น 4 ประเภท ได้แก่เสื้อผ้า เครื่องหนัง เครื่องใช้ไฟฟ้าอิเลคโทรนิคส์ และเครื่องสุขภัณฑ์ นานๆ ไปเริ่มมีรองเท้า นาฬิกา น้ำหอม ของใช้ภายในบ้าน เครื่องเสียง อะไหล่รถยนต์ เครื่องจักร เครื่องประดับ อาหาร ยา สุรา เคมีภัณฑ์ เครื่องเขียน ทั้ง "ของก๊อป""เครื่องหมายการค้า" โดนละเมิดลิขสิทธิ์ไปราวๆ 2,000 ชิ้น จนสถานที่นี้ไม่เพียงพอให้ "ของปลอม" อยู่อาศัย จึงต้องหมุนเวียนกันนำมาแสดง เพื่อเป็นความรู้เรื่องทรัพย์สินทางปัญญา และผลตามกฎหมายเกี่ยวกับการปลอมแปลงสินค้าอีกด้วย
เครดิต http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=promotion&month=02-2012&date=15&group=9&gblog=241